Aristotle's Theory of Abstraction

این کتاب دیدگاه‌های ارسطو در مورد انتزاع را بررسی می‌کند و چگونگی استفاده او از آن را بررسی می‌کند. در این اثر، نویسنده ابتدا از ارسطو در تمرکز بر جزئیات علمی پیروی می کند و سپس به ادعاهای متافیزیکی نزدیک می شود و بنابراین نظریه ای بازسازی شده ایجاد می کند که بسیاری از معماهای اندیشه ارسطو را توضیح می دهد. درک جزئیات نظریه روابط و انتزاع او، نظریه کلیات او را بیشتر روشن می کند.

برخی از ویژگی های نظریه انتزاع ارسطو که در این کتاب توسعه یافته است عبارتند از: انتزاع یک رابطه است. ادراک و معرفت از انواع انتزاع هستند; اشیاء تولید شده توسط انتزاعات relata هستند که می توانند به تنهایی به عنوان سوژه عمل کنند، پس از آن می توانند به عنوان آیتم در دسته های دیگر ظاهر شوند. نویسنده در ادامه به بررسی این موضوع می‌پردازد که چگونه ارسطو انضمام را از مخفف انتزاعی متمایز می‌کند، چگونه استقراء نوعی انتزاع است که معمولاً از افراد درک‌شده به کلیت‌ها حرکت می‌کند و چگونه واژگان متافیزیکی ارسطو "رابطه" است.

این اثر گذشته را بازیابی می کند. زمینه به عنوان سنت اصلی فلسفی انتزاع در دوران اخیر نادیده گرفته شده است. یون ذات که بوسیله فیلسوف اسلامی ابن سینا مشهور شد.

This book investigates Aristotle’s views on abstraction and explores how he uses it. In this work, the author follows Aristotle in focusing on the scientific detail first and then approaches the metaphysical claims, and so creates a reconstructed theory that explains many puzzles of Aristotle’s thought. Understanding the details of his theory of relations and abstraction further illuminates his theory of universals.

Some of the features of Aristotle’s theory of abstraction developed in this book include: abstraction is a relation; perception and knowledge are types of abstraction; the objects generated by abstractions are relata which can serve as subjects in their own right, whereupon they can appear as items in other categories. The author goes on to look at how Aristotle distinguishes the concrete from the abstract paronym, how induction is a type of abstraction which typically moves from the perceived individuals to universals and how Aristotle’s metaphysical vocabulary is "relational.’

Beyond those features, this work also looks at how of universals, accidents, forms, causes and potentialities have being only as abstract aspects of individual substances. An individual substance is identical to its essence; the essence has universal features but is the singularity making the individual substance what it is. These theories are expounded within this book. One main attraction in working out the details of Aristotle’s views on abstraction lies in understanding his metaphysics of universals as abstract objects.

This work reclaims past ground as the main philosophical tradition of abstraction has been ignored in recent times. It gives a modern version of the medieval doctrine of the threefold distinction of essence, made famous by the Islamic philosopher, Avicenna.