دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش: [1 ed.]
نویسندگان: R. A. H. King
سری: Quellen Und Studien Zur Philosophie
ISBN (شابک) : 3110214628, 9783110214628
ناشر: De Gruyter
سال نشر: 2009
تعداد صفحات: 266
[281]
زبان: English
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 1 Mb
در صورت تبدیل فایل کتاب Aristotle and Plotinus on Memory به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب ارسطو و افلاطون بر حافظه نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
دو رساله در باب حافظه که از دوران باستان به ما رسیده است عبارتند از: «درباره حافظه و خاطره» ارسطو و فلوطینوس «درباره ادراک و حافظه» (IV 6). دومی همچنین در "مشکلات مرتبط با روح" خود به طور مفصل درباره حافظه نوشت (IV 3-4، به ویژه 3.25-4.6). در هر دو نویسنده، حافظه به عنوان یک قوه «متواضع» تلقی می شود: هر دو نویسنده وجود موضوعی پایدار را فرض می کنند که حافظه به آن تعلق دارد. و ظرفیت های شناختی اولیه فرض می شود که حافظه به آن بستگی دارد. به ویژه، هر دو نظریه از فانتازیا (بازنمایی) برای توضیح حافظه استفاده می کنند. ارسطو بازنمایی ها را تغییراتی در موجودات زنده عینی می داند که از ادراک واقعی ناشی می شوند. برای اتصال به ادراک اصلی، بازنمایی باید به عنوان یک کپی (نوعی) از تجربه اصلی در نظر گرفته شود - این راهی است که ارسطو در پایان تحقیق خود حافظه را تعریف می کند. فلوطین حافظه را تعریف نمی کند: او به سوال از آنچه به یاد می آورد این البته روح است که مراحل مختلف تجسم و تجسم را طی می کند. از آنجایی که روح بیجسم میتواند به خاطر بیاورد، بنابراین منابع ارسطو برای توضیح حضور مستمر بازنماییها بهعنوان تغییرات در امر عینی را ندارد. در عوض، او فکر می کند که هنگام به دست آوردن یک خاطره، ما ظرفیتی را نسبت به موضوع حافظه به دست می آوریم، یعنی آن را در زمان بعدی حاضر می کنیم.
Two treatises on memory which have come down to us from antiquity are Aristotle´s ""On memory and recollection"" and Plotinus´ ""On perception and memory"" (IV 6); the latter also wrote at length about memory in his ""Problems connected with the soul"" (IV 3-4, esp. 3.25-4.6). In both authors memory is treated as a ´;modest´ faculty: both authors assume the existence of a persistent subject to whom memory belongs; and basic cognitive capacities are assumed on which memory depends. In particular, both theories use phantasia (representation) to explain memory.Aristotle takes representations to be changes in concrete living things which arise from actual perception. To be connected to the original perception the representation has to be taken as a (kind of) copy of the original experience - this is the way Aristotle defines memory at the end of his investigation.Plotinus does not define memory: he is concerned with the question of what remembers. This is of course the soul, which goes through different stages of incarnation and disincarnation. Since the disembodied soul can remember, so he does not have Aristotle´s resources for explaining the continued presence of representations as changes in the concrete thing. Instead, he thinks that when acquiring a memory we acquire a capacity in respect of the object of the memory, namely to make it present at a later time.