دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: John Cannon
سری: Cambridge Paperback Library
ISBN (شابک) : 0521335663, 9780521335669
ناشر: Cambridge University Press
سال نشر: 1987
تعداد صفحات: 203
زبان: English
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 6 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب Aristocratic Century: The Peerage of Eighteenth-Century England به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب قرن اشرافی: همتای انگلستان در قرن هجدهم نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
از زمان کار باترفیلد و نامیر در دهه 1930، معمولاً گفته می شود که انگلستان قرن هجدهم اتمیزه به نظر می رسد، بدون تفسیر کلی. کار بعدی در مورد اختلافات مذهبی و درگیری های حزبی به تقویت تصویر یک جامعه تقسیم شده کمک کرد، و در ده سال گذشته مورخان فقرا و محرومان پیشنهاد کرده اند که در زیر سطح نارضایتی قابل توجهی از مردم پنهان شده است. پروفسور کانن از سخنرانی Wiles 1982 خود برای ارائه تفسیری متفاوت استفاده می کند - که پذیرش گسترده ارزش های اشرافی و رهبری اشرافی انسجام فکری، سیاسی و اجتماعی قابل توجهی به قرن می دهد. او بهبودی را که توسط اشراف از دهه خود در سال 1649 انجام شد، زمانی که مجلس اعیان لغو شد، بی فایده و خطرناک می داند. پس از انقلاب شکوهمند 1688، همتایان قدرت خود را دوباره بر دولت و جامعه تثبیت کردند. پروفسور کانن مجبور است برخی از ارزشمندترین باورهای تاریخ نگاری انگلیسی را به چالش بکشد - اینکه جامعه هانوفر، در سطح عالی خود، نخبگانی باز بود که به طور مداوم توسط افراد نیرومند از گروه ها و طبقات دیگر تکمیل می شد. او پیشنهاد میکند که برعکس، از برخی جهات، همتای انگلیسی انحصاریتر از بسیاری از همتایان قارهایاش بود و این باز بودن افسانهای بود که خود در خدمت یک هدف سیاسی قوی بود. از میان بورژوازی در حال شکوفایی، او استدلال میکند که نکته قابل توجه قاطعیت آنها نبود، بلکه رضایت طولانی آنها از حکومت پاتریسیون بود، و او پارادوکس کشوری را مطرح میکند که به طور فزایندهای تحت تسلط اشرافیت زمیندار است که اولین انقلاب صنعتی را به وجود آورد. فصل آخر او به پشتوانه ایدئولوژیکی می پردازد که برتری اشرافی را برای مدت طولانی قابل قبول کرد و ظهور آن نیروها و آرمان هایی که در نهایت جایگزین آن شدند.
Since the work of Butterfield and Namier in the 1930s, it has commonly been said that eighteenth-century England appears atomised, left with no overall interpretation. Subsequent work on religious differences and on party strife served to reinforce the image of a divided society, and in the last ten years historians of the poor and unprivileged have suggested that beneath the surface lurked substantial popular discontent. Professor Cannon uses his 1982 Wiles Lecture to offer a different interpretation - that the widespread acceptance of aristocratic values and aristocratic leadership gave a remarkable intellectual, political and social coherence to the century. He traces the recovery made by the aristocracy from its decade in 1649 when the House of Lords was abolished as useless and dangerous. After the Glorious Revolution of 1688, the peerage re-established its hold on government and society. Professor Cannon is forced to challenge some of the most cherished beliefs of English historiography - that Hanoverian society, at its top level, was an open elite, continually replenished by vigorous recruits from other groups and classes. He suggests that, on the contrary, in some respects the English peerage was more exclusive than many of its continental counterparts and that the openness was a myth which itself served a potent political purpose. Of the prospering burgeoisie, he argues that the remarkable thing was not their assertiveness but their long acquiescence in patrician rule, and he poses the paradox of a country increasingly dominated by a landed aristocracy giving birth to the first industrial revolution. His final chapter discusses the ideological under-pinning which made aristocratic supremacy acceptable for so long, and the emergence of those forces and ideals which were ultimately to replace it.