دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
دانلود کتاب Are Capitalism, Objectivism, And Libertarianism Religions? Yes!: Greenspan And Ayn Rand Debunked
دانلود کتاب آیا سرمایه داری ، عینیت گرایی و مذاهب آزادیخواهی وجود دارند؟ بله !: گرینسپان و عین رند از بین بردند
مشخصات کتاب
Are Capitalism, Objectivism, And Libertarianism Religions? Yes!: Greenspan And Ayn Rand Debunked
ویرایش:
نویسندگان: Dr. Albert Ellis
سری:
ISBN (شابک) : 1434808858, 9781434808851
ناشر: CreateSpace
سال نشر: 2007
تعداد صفحات: 496
زبان: English
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 2 Mb
قیمت کتاب (تومان) : 58,000
در صورت تبدیل فایل کتاب Are Capitalism, Objectivism, And Libertarianism Religions? Yes!: Greenspan And Ayn Rand Debunked به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب آیا سرمایه داری ، عینیت گرایی و مذاهب آزادیخواهی وجود دارند؟ بله !: گرینسپان و عین رند از بین بردند نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
توضیحاتی در مورد کتاب آیا سرمایه داری ، عینیت گرایی و مذاهب آزادیخواهی وجود دارند؟ بله !: گرینسپان و عین رند از بین بردند
من این کتاب را به عنوان یک کتاب روشنگر و سرگرم کننده به شدت توصیه می کنم. تنها گلایه من این است که ویرایش می توانست بهتر باشد و شاید دکتر الیس باید تعریف خود از دین را به جای 6 در فصل 1 قرار می داد. اما مشاهدات او آنچه را که من در خواندن آثار رندز و گوش دادن به صحبت های دوستان و دیگران مشاهده کرده ام تأیید می کند. که عینیت گرا هستند دکتر الیس به طرز درخشانی نشان می‌دهد که عینیت‌گرایی در استفاده کلاسیک از این اصطلاح، یک نظام دینی روشن است که شامل انواع باورها، اعمال و ارزش‌های اخلاقی است که دست‌کم دلالت بر (حتی اگر آشکارا) الهی یا انکار کنند. قدرت مافوق بشر در جهان و به ویژه شامل یک ایمان بی اساس بر واقعیت است. من ادعا می کنم که هر عقیده جزمی، متعصب، مطلق گرایانه، ضد تجربی، محکوم کننده مردم، مذهبی است، زیرا هیچ مدرک واقعی وجود ندارد که بر اساس آن و طرفداران آن باشد. با متعهد ماندن به آن، قویاً بیان کنید یا تلویحاً بیان کنید که برخی از قدرت‌ها یا نظم‌های برتر جهان اقتضا می‌کنند که دیدگاه‌های آنها درست باشد - و همه مخالفان جدی با نظرات آنها همیشه نادرست هستند... «اکثر سرمایه‌داران در اینجا به‌عنوان ماهیت مذهبی نیز در نظر گرفته می‌شوند، زیرا آنها معتقد واقعی به «دست نامرئی» بازار هستند، یک مفهوم کاملاً مذهبی، برای حل همه مشکلات جهان اگر دنیا فقط همه بازارها را آزاد کند. !\" انتقاداتی که دکتر الیس از طریق این کتاب به نوعی به آین رند توهین کرده یا با دیدگاه های او ناعادلانه برخورد کرده است، کاملاً غیر منطقی است. در واقع، او تمام تلاش خود را می کند تا در جایی که اعتبار لازم است اعتبار بدهد. اما برای یک فرد منطقی خودخوانده، آین رند فلسفه ای را خلق کرد که حاوی مقدار زیادی غیرمنطقی و جزمات بدون پشتوانه است که باید افشا شود. حساسیت شدید رند و پیروانش نسبت به کمترین انتقاد، انسان را به یاد دینداران متعصب دیگری می اندازد که وقتی گاوهای مقدسشان مورد انتقاد قرار می گیرند، ناراحت می شوند. الیس در فصل 14 می گوید: "اگر رند واقعاً با اشاره من به قهرمانان رمانش به عنوان "انسان های کاملاً غیرممکن" احساس توهین کرد، در واقع به راحتی می توان به او توهین کرد -- و می تواند از چندین جلسه رفتار درمانی عاطفی منطقی استفاده کند." من خودم یک آتئیست هستم، اما این دیدگاه واقع بینانه را دارم که این به طور خودکار من را از بی منطقی مصون نمی کند. آرمان عینی آرمانگرایانه تفکر عقلانی کامل در 100% مواقع غیرمنطقی است زیرا غیرممکن است. انسان ها هم منطقی و عاطفی هستند و هم خطاپذیر. برای ایجاد یا پایبندی به یک فلسفه عقلانی حتی بیش از نیمی از زمان، نیاز به نظم و انضباط شخصی، تأمل در خود و فروتنی است. به طور متناقض، برای اتخاذ تصمیمات منطقی در بسیاری از اوقات، لازم است که فرد به اندازه کافی متواضع باشد تا واقعیت گرایش انسانی خود به غیرعقلانی را بپذیرد تا در برابر آن هوشیار باشد. بدون آن، شما مردم را به خاطر ذرات چشمانشان محکوم می‌کنید، اما نمی‌توانید چوب را از چشمانتان بیرون بیاورید و حتی ممکن است مانند آین رند بمانید: افسرده، سیگار می‌کشد و بند طلایی با علامت دلار به سر دارد.
توضیحاتی درمورد کتاب به خارجی
I highly recommend this as a most enlightening and entertaining book. My only complaints are that the editing could have been better, and Dr. Ellis maybe should have put his definition of religion in Chapter 1 instead of 6. But his observations confirm what I have observed in reading Rands' works and listening to friends and others who are Objectivists. Dr. Ellis brilliantly shows that Objectivism "is a clear-cut religious system, in the classical use of this term, involving the kind of beliefs, practices, and ethical values that at least imply (even if they overtly deny) a divine or superhuman power in the universe and that particularly comprise a faith unfounded on fact. I contend that any dogmatic, fanatical, absolutist, anti-empirical, people-condemning creed is religious because there is no factual evidence on which it is based, and its adherents, in zealously sticking to it, strongly state or imply that some higher power or order of the universe demands that their views are right--and that all serious dissenters to their views are for all time wrong... "Most capitalists are also included here as religious in nature in that they are true believers in the 'invisible hand' of the market, a clearly religious concept, to solve all of the world's problems if the world will just set all the markets free!" Criticisms that Dr. Ellis had in some way insulted Ayn Rand through this book or treated her views unfairly are completely off-base. In fact, he goes out of his way to give credit where credit is due. But for a self-proclaimed rational person, Ayn Rand created a philosophy that contains a great deal of irrationality and unsupported dogma that needs to be exposed. The great hypersensitivity of Rand and her followers to the least little bit of criticism reminds one of other fanatical religionists who get upset when their sacred cows are criticized. Says Ellis in Chapter 14: "If Rand really felt insulted by my referring to her novel heroes as 'utterly impossible humans' then she is indeed easy to insult -- and could use several sessions of rational emotive behavior therapy!" I myself am an atheist, but I take the realistic view that this does not automatically make me immune from irrationality. The utopian Objectivist ideal of complete rational thinking 100% of the time is irrational because it is impossible. Human beings are both rational and emotional and also fallible. To create or stick to a rational philosophy even more than half the time, takes a lot of self-discipline, self-reflection and humility. Paradoxically, in order to make rational decisions a good deal of the time, it requires that one be humble enough to accept the reality of one's very human tendency toward irrationality in order to be vigilant against it. Without that, you condemn people for the specks in their eyes but fail to take the log out of yours and might even end up like Ayn Rand: depressed, smoking cigarettes and wearing a gold, dollar-sign broach.
