Architecture, Opportunity, and Conflict in Eighteenth-Century Sicily: Rebuilding after Natural Disaster

زلزله فاجعه بار سیسیلی در سال 1693 منجر به بازسازی بیش از 60 شهر در جنوب غربی جزیره شد. بازسازی تا قرن هجدهم ادامه یافت و فرصت هایی را برای تاکید مجدد و دگرگونی روابط قدرت فراهم کرد. اگرچه هشت شهر در حال حاضر توسط یونسکو محافظت می شود، معماری قابل توجه ناشی از این بازسازی در خارج از سیسیل کمی شناخته شده است.
این اولین مطالعه طولانی کتاب به زبان انگلیسی در مورد این منطقه جالب از معماری مدرن اولیه است. به‌جای پرداختن به همه شهرها، پنج مطالعه موردی با رویکرد معماری از مقیاس‌های مختلف، از معماری کل شهر گرفته تا بخش‌هایی از شهر، یا ساختمان‌های منفرد، یا بخش‌هایی از ساختمان‌ها و تزئینات آنها، جنبه‌های کلیدی بازسازی را مورد بحث قرار می‌دهند. . هر مطالعه موردی همچنین یک فرض نظری متفاوت در معماری را بررسی می‌کند، از جمله ایده‌های باروک، برنامه‌ریزی منطقی، و کاهش دکوراسیون در گفتمان معماری.

The catastrophic Sicilian earthquake of 1693 led to the rebuilding of over 60 towns in the island’s south-west. The rebuilding extended into the eighteenth century and gave opportunities for the reassertion and the transformation of power relations. Although eight of the towns are now protected by UNESCO, the remarkable architecture resulting from this rebuilding is little known outside Sicily.
This is the first book-length study in English of this interesting area of early modern architecture. Rather than seek to address all of the towns, five case studies discuss key aspects of the rebuilding by approaching the architecture from different scales, from that of a whole town to parts of a town, or single buildings, or parts of buildings and their decoration. Each case study also investigates a different theoretical assumption in architecture, including ideas of the Baroque, rational planning, and the relegation of decoration in architectural discourse.