Architects of austerity : international finance and the politics of growth

معماران ریاضت استدلال می کند که بذرهای سیاست نئولیبرال در دهه های 1950 و 1960 کاشته شد. آرون میجر با بیان اینکه دوران پس از جنگ کمتر از آن چیزی که ما فکر می کنیم از نظر اجتماعی دموکراتیک بود، تحلیلی تطبیقی-تاریخی از سیاست اقتصادی در ایالات متحده، بریتانیا و ایتالیا در اوایل دهه 1960 ارائه می کند. در هر یک از این موارد، سیاست داخلی به سمت چپ تغییر کرد و دولت‌های ملی سیاست‌های اقتصادی محافظه‌کارانه گذشته را رد کردند و نوید راه جدیدی را دادند. با این حال، این تجربیات سوسیال دمکراتیک کوتاه مدت و عمیقاً به خطر افتاد. چرا احزاب تغییر به حزب ریاضت تبدیل شدند؟

مطالعات سیاست رفاه اجتماعی در این کشورها بر عوامل داخلی تاکید کرده است. با این حال، میجر آشکار می کند که نیروهای اجتماعی بین المللی عمیقاً تصمیمات ملی را در این موارد شکل دادند. چرخش به سمت سیاست های اقتصادی محافظه کارانه تر ناشی از دو تغییر اساسی در صحنه بین المللی بود. سازمان‌های پولی بین‌المللی حول مجموعه‌ای از ایده‌های متعارف گرد هم آمدند و مجموعه‌ای از دگرگونی‌های نهادی در سیستم برتون وودز، جامعه پولی را در مدیریت مالی مرکزی‌تر کرد. این تغییرات به بانک‌های مرکزی و خزانه‌داری‌ها این ظرفیت را داد تا ایده‌های خود را بر دولت‌های ملی تحمیل کنند.

معماران ریاضت ما را تشویق می‌کند تا قدرتی را که به مقامات مالی عمومی می‌دهیم، در نظر بگیریم. نقش روزافزونی در مقررات اقتصادی بین المللی بر عهده گرفته است.

Architects of Austerity argues that the seeds of neoliberal politics were sown in the 1950s and 1960s. Suggesting that the postwar era was less socially democratic than we think, Aaron Major presents a comparative-historical analysis of economic policy in the United States, the United Kingdom, and Italy during the early 1960s. In each of these cases, domestic politics shifted to the left and national governments repudiated the conservative economic policies of the past, promising a new way forward. Yet, these social democratic experiments were short-lived and deeply compromised. Why did the parties of change become the parties of austerity?

Studies of social welfare policy in these countries have emphasized domestic factors. However, Major reveals that international social forces profoundly shaped national decisions in these cases. The turn toward more conservative economic policies resulted from two critical shifts on the international stage. International monetary organizations converged around an orthodox set of ideas, and a set of institutional transformations within the Bretton Woods system made the monetary community more central to financial management. These changes gave central banks and treasuries the capacity to impose their ideas on national governments.

Architects of Austerity encourages us to critically consider the power that we vest in public financial authorities, which have taken on an ever larger role in international economic regulation.