Archetypes from Underground: Notes on the Dostoevskian Self

کهن الگوهای زیرزمینی: یادداشت‌هایی درباره خود داستایوفسکی تصاویر کهن‌الگویی را در داستان‌ها و رمان‌های داستایوفسکی آشکار می‌کند و استدلال می‌کند که کهن الگوها بُعد جدیدی به درک و قدردانی ما از آثار او می‌دهند. در این مطالعه میان رشته‌ای، هریسون متون منتخب را در پرتو تحقیقات تازه در مطالعات داستایوفسکی، تاریخ فرهنگی، اسطوره‌شناسی تطبیقی ​​و روان‌شناسی عمق تحلیل می‌کند. او استدلال می‌کند که یکی از دغدغه‌های اصلی داستایوفسکی بحران مدرنیته است و او با به تصویر کشیدن ماهیت پویا و دگرگون‌کننده روان، درگیری‌های خود مدرن را به نمایش می‌گذارد. هریسون زبان و تصویر کهن الگوها را در شخصیت‌ها، نمادها و مضامین داستایوفسکی می‌یابد و نشان می‌دهد که چگونه این کهن الگوها به شیوه‌های قابل توجهی با کهن الگوهای خود، پرسونا و سایه طنین‌انداز می‌شوند. او نشان می دهد که مضامین اصلی در داستایوفسکی با باطنی گرایی غربی، مانند مکمل بودن اضداد، دگرگونی، و نمادگرایی مرگ و رستاخیز، مطابقت دارند. این استدلال ها به خواندن دقیق چندین متون داستایوفسکی، از جمله دوگانه، یادداشت هایی از زیرزمین، و برادران کارامازوف کمک می کند. کهن الگوها به این آثار و سایر آثار کمک می کند و به شخصیت ها و مضامین اصلی داستایوفسکی سرزندگی می بخشد.

این تحقیق نشان دهنده انحراف از مسائل مذهبی و فلسفی است که بر مطالعات داستایوفسکی غالب بوده است. این اثر اولین تحلیل پایدار از آثار داستایوفسکی در پرتو کهن‌الگوها است، که موضوعی را در قالب چارچوب‌بندی می‌کند که نیازمند بررسی بیشتر است. کهن الگوها ایده های نویسنده در مورد هویت ملی روسیه و سنت های اعتقادی آن را روشن می کنند و به ما کمک می کنند تا درک خود از رئالیسم روسی و جایگاه برجسته ای را که داستایوفسکی در آن دارد، دوباره تعریف کنیم.

Archetypes from Underground: Notes on the Dostoevskian Self uncovers archetypal imagery in Dostoevsky’s stories and novels and argues that archetypes bring a new dimension to our understanding and appreciation of his works. In this interdisciplinary study, Harrison analyzes selected texts in light of fresh research in Dostoevsky studies, cultural history, comparative mythology, and depth psychology. He argues that one of Dostoevsky's chief concerns is the crisis of modernity, and that he dramatizes the conflicts of the modern self by depicting the dynamic, transformative nature of the psyche. Harrison finds the language and imagery of archetypes in Dostoevsky’s characters, symbols, and themes, and shows how these resonate in remarkable ways with the archetypes of self, persona, and the shadow. He demonstrates that major themes in Dostoevsky coincide with Western esotericism, such as the complementarity of opposites, transformation, and the symbolism of death and resurrection. These arguments inform a close reading of several of Dostoevsky’s texts, including The Double, Notes from Underground, and The Brothers Karamazov. Archetypes inform these works and others, bringing vitality to Dostoevsky’s major characters and themes.

This research represents a departure from the religious and philosophical questions that have dominated Dostoevsky studies. This work is the first sustained analysis of Dostoevsky’s work in light of archetypes, framing a topic that calls for further investigation. Archetypes illumine the author’s ideas about Russian national identity and its faith traditions and help us redefine our understanding of Russian realism and the prominent place Dostoevsky occupies within it.