Archaeologies of Conflict

توسعه روش‌های کلیدی برای مطالعه میدان‌های جنگ در ایالات متحده آمریکا در دهه 1980، نسلی از باستان‌شناسان بریتانیایی و اروپایی را برانگیخت تا توجه خود را به مکان‌هایی در کشورهای خود معطوف کنند. پایان جنگ سرد و سالگردهای کلیدی جنگ های جهانی الهام بخش دیگران، به ویژه در بریتانیا، شد تا میراث مادی آن درگیری ها را قبل از ناپدید شدن بررسی کنند. در سال 2000 مطالعه جنگ دوباره به طور جدی در دستور کار باستان شناسی قرار گرفت.

هدف کلی این کتاب این است که طرفداران و دست اندرکاران باستان شناسی درگیری را تشویق کند تا به این موضوع توجه کنند که این باستان شناسی برای چه چیزی است و چگونه آن را در آینده توسعه دهند. بحث اصلی این است که در حال حاضر، باستان شناسی درگیری به طور موثری عمل می کند. به جوامع بسته تقسیم می شود که تا حد زیادی با هم تعامل ندارند. این جوامع جداگانه بر اساس دوره و ملیت تقسیم می شوند، به طوری که هنوز یک باستان شناسی درگیری بین المللی واقعاً ظاهر نشده است. این تقسیم‌بندی‌ها از تبادل اطلاعات و ایده‌ها در فراسوی مرزها جلوگیری می‌کند و در نتیجه دامنه این حوزه را محدود می‌کند. این کتاب این موضوعات را به تفصیل مورد بحث قرار می دهد و به وضوح چگونگی تأثیر آنها بر توسعه باستان شناسی درگیری به عنوان شاخه ای منسجم از باستان شناسی را بیان می کند.

The development of key methodologies for the study of battlefields in the USA in the 1980s inspired a generation of British and European archaeologists to turn their attention to sites in their own countries. The end of the Cold War and key anniversaries of the World Wars inspired others, especially in the UK, to examine the material legacy of those conflicts before they disappeared. By 2000 the study of war was again firmly on the archaeological agenda.

The overall purpose of the book is to encourage proponents and practitioners of Conflict Archaeology to consider what it is for and how to develop it in the future.The central argument is that, at present , Conflict Archaeology is effectively divided into closed communities who do not interact to any large extent. These separate communities are divided by period and by nationality, so that a truly international Conflict Archaeology has yet to emerge. These divisions prevent the exchange of information and ideas across boundaries and thereby limit the scope of the field. This book discusses these issues in detail, clearly outlining how they affect the development of Conflict Archaeology as a coherent branch of archaeology.