Arbeit — Freizeit — Lebenszeit: Grundlagenforschungen zu Übergängen im Lebenszyklus

نتایج ارائه شده در اینجا اساساً روابط زیر را روشن می کند: با افزایش سن، تا گروه سنی 40-50 سال، هم تعداد کل استرس های شغلی بیان شده و هم تعداد بیماری های مزمن افزایش می یابد. در گروه های سنی بالاتر، تعداد کل استرس های نشان داده شده کاهش می یابد، در حالی که با افزایش سن، تعداد بیماری های مزمن همچنان در حال افزایش است. کاهش آشکار تقاضاهای حرفه ای در گروه سنی بالای 60 سال نیاز به توضیح دارد. به نظر می رسد فرآیند انتخاب به عنوان محتمل ترین توضیح در حال کار است. توضیح احتمالی دیگر، انعطاف پذیری بیشتر کارگران مسن تر در برابر استرس است. با این حال، نه تنها داده های ما مخالف چنین توضیحی است، که باعث می شود افزایش حساسیت تا حدود 50 سالگی و سپس کاهش مجدد آن غیرمحتمل به نظر برسد، بلکه تجربیات علمی کاری ذکر شده نیز نشان می دهد که تمایل به افزایش سن وجود دارد. مردم کارگران را به مشاغل کم استرس منتقل می کنند. بنابراین، توضیح یک اثر انتخاب را محتمل‌تر می‌دانیم. ارتباط بین بیماری های مزمن و استرس شغلی به وضوح قابل مشاهده است. پاسخ‌دهندگانی که تعداد استرس‌زاهای شغلی بیشتری دارند، نسبت به کسانی که تعداد استرس‌زاهای شغلی کمتری دارند، تعداد بیشتری از بیماری‌های مزمن دارند.

Die hier vorgelegten Ergebnisse stellen im wesentlichen folgende Zusam­ menhänge klar: Mit steigendem Alter steigen bis zur Altersgruppe der 40-50jährigen sowohl die Gesamtzahl der angegebenen beruflichen Belastungen, als auch die der chronischen Erkrankungen. Bei den höheren Altersgruppen nimmt die Gesamtzahl der angegebenen Belastungen ab, die Anzahl der chronischen Erkrankungen steigt hingegen mit steigendem Alter weiter an. Der scheinbare Rückgang beruflicher Beanspruchungen in der Alters­ gruppe der über 60jährigen ist erklärungsbedürftig. Als wahrscheinlichste Erklärung scheint uns ein Selektionsprozeß wirksam zu sein. Eine weitere denkbare Erklärung wäre größere Resistenz der älteren Arbeitnehmer gegen­ über Belastungen. Gegen eine solche Erklärung sprechen allerdings nicht nur unsere Daten, die es unwahrscheinlich erscheinen lassen, daß die Sensibilität bis zum Alter von etwa 50 ansteigt und dann wieder geringer wird, sondern auch die zitierten arbeitswissenschaftlichen Erfahrungen, die dafür sprechen, daß eine Tendenz besteht, ältere Arbeitnehmer auf eher weniger belastete Arbeitsplätze zu versetzen. Wir halten also die Erklärung eines Selektionsef­ fektes für die wahrscheinlichere. Der Zusammenhang zwischen chronischen Erkrankungen und beruflichen Belastungen ist deutlich erkennbar. Befragte mit einer höheren Anzahl an perzipierten beruflichen Belastungen haben eine höhere Anzahl chronischer Erkrankungen als solche mit einer niedrigen Anzahl beruflicher Belastungen.