دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Charles M. Stang
سری: Oxford Early Christian Studies
ISBN (شابک) : 0199640424, 9780199640423
ناشر: Oxford University Press
سال نشر: 2012
تعداد صفحات: 245
زبان: English
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 2 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب Apophasis and Pseudonymity in Dionysius the Areopagite: "No Longer I" به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب Apophasis and pseudonymity in Dionysius Areopagite: "من دیگر نیستم" نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
این کتاب به بررسی نوشتههای یک الهیدان عرفانی مسیحی در اوایل
قرن ششم میپردازد که تحت نام یکی از نوکیشان پولس رسول،
دیونیسیوس آرئوپاگیتی نوشته است. این «شبه دیونیسیوس» به دلیل
بیان یک الهیات عرفانی در دو بخش مشهور است: یک عرفان آیینی و
مذهبی که در چارچوب سلسله مراتب آسمانی و کلیسایی گنجانده شده
است، و یک رژیم سختگیرانه و متفکرانه که در آن فرد به تدریج نام
های الهی را در این گونه امید نفی می کند. اتحاد با «خدای
ناشناخته» یا «خدای فراتر از هستی».
چارلز ام. استانگ استدلال میکند که نام مستعار و تأثیر پل با هم
بهترین لنز تفسیری برای درک Corpus Dionysiacum [CD] را تشکیل
میدهند. استانگ نشان میدهد که چگونه پولس کل پیکره را زنده
میکند و نشان میدهد که تأثیر پولس موضوعات اصلی سی دی مانند
سلسلهمراتب، الهیات، خداشناسی، مسیحشناسی، تأیید (کاتافازیس) و
نفی (آپوفازیس)، شباهتهای متفاوت و ناشناخته را روشن میکند.
مهمتر از همه، پولس به عنوان نقطه اتکای برای بیان یک انسان شناسی
الهیاتی جدید، یک «انسان شناسی آپوفاتیک» عمل می کند. دیونیسیوس
پولس را به عنوان شاهد اصلی رسولی برای این انسان شناسی آپوفاتیک،
به عنوان عاشق وجد الوهی که به گسست خود و ساکن شدن الوهیت در Gal
2:20 اعتراف می کند: «این دیگر من نیستم که زندگی می کنم، بلکه
مسیحی که در من زندگی می کند.
بر اساس این مفهوم از انسان شناسی آپوفاتیک، کتاب توضیحی را ارائه
می دهد که چرا این نویسنده قرن ششمی تصمیم گرفت با نام مستعار
رسولی بنویسد. استنگ استدلال میکند که خود تمرین نوشتن مستعار به
عنوان یک تمرین عبادی وجدانه عمل میکند که به موجب آن نویسنده به
دو نیم میشود و در نتیجه برای ساکن شدن خداوند گشوده میشود. نام
مستعار بر اساس این تعبیر جزء لاینفک و درونی اهداف کلان عرفانی
است. بنابراین، هدف این کتاب این است که تمایز بین «نظریه» و
«عمل» را با نشان دادن اینکه الهیات منفی - که غالباً به عنوان یک
نظریه گمانهزنانه و نادر در مورد تعالی خدا مطرح میشود - در
واقع به بهترین شکل به عنوان نوعی زهد، یک عمل عبادی، درک میشود،
زیر سؤال ببرد. با هدف دگرگونی کامل موضوع مسیحی.
This book examines the writings of an early sixth-century
Christian mystical theologian who wrote under the name of a
convert of the apostle Paul, Dionysius the Areopagite. This
'Pseudo'-Dionysius is famous for articulating a mystical
theology in two parts: a sacramental and liturgical mysticism
embedded in the context of celestial and ecclesiastical
hierarchies, and an austere, contemplative regimen in which one
progressively negates the divine names in hopes of soliciting
union with the 'unknown God' or 'God beyond being.'
Charles M. Stang argues that the pseudonym and the influence of
Paul together constitute the best interpretive lens for
understanding the Corpus Dionysiacum [CD]. Stang demonstrates
how Paul animates the entire corpus, and shows that the
influence of Paul illuminates such central themes of the CD as
hierarchy, theurgy, deification, Christology, affirmation
(kataphasis) and negation (apophasis), dissimilar similarities,
and unknowing. Most importantly, Paul serves as a fulcrum for
the expression of a new theological anthropology, an 'apophatic
anthropology.' Dionysius figures Paul as the premier apostolic
witness to this apophatic anthropology, as the ecstatic lover
of the divine who confesses to the rupture of his self and the
indwelling of the divine in Gal 2:20: 'it is no longer I who
live, but Christ who lives in me.'
Building on this notion of apophatic anthropology, the book
forwards an explanation for why this sixth-century author chose
to write under an apostolic pseudonym. Stang argues that the
very practice of pseudonymous writing itself serves as an
ecstatic devotional exercise whereby the writer becomes split
in two and thereby open to the indwelling of the divine.
Pseudonymity is on this interpretation integral and internal to
the aims of the wider mystical enterprise. Thus this book aims
to question the distinction between 'theory' and 'practice' by
demonstrating that negative theology-often figured as a
speculative and rarefied theory regarding the transcendence of
God-is in fact best understood as a kind of asceticism, a
devotional practice aiming for the total transformation of the
Christian subject.