Apocalypse When?: Calculating How Long the Human Race Will Survive

این کتاب یک پیشگام کلیدی در زمینه جدید و آینده خواهد بود. رویکرد پیش‌بینی نویسنده بر فرمول‌های احتمالی ساده و شهودی تکیه می‌کند که برای خوانندگانی که دانش متوسطی از نجوم، ریاضیات و آمار دارند جذاب خواهد بود. تئوری ولز که با دقت برپا شده است بر پایه ای مطمئن است و بنابراین باید به عنوان مبنای بسیاری از پیش بینی های منطقی بقا در مواجهه با بلایای طبیعی مانند برخورد سیارک ها یا دنباله دارها، بلکه شاید شگفت آورتر از خطرات انسان ساز ناشی از آن باشد. مهندسی ژنتیک یا رباتیک.

هر فرمولی برای پیش‌بینی بقای انسان باعث بحث و جدل می‌شود. دکتر ولز انتقادات پیش بینی شده را با رویکردی کامل که در آن از چهار خط استدلال برای رسیدن به یک فرمول بقا استفاده می شود، مقابله می کند. یکی از آمار تجربی بقا برای شرکت های تجاری و نمایش های صحنه استفاده می کند. دیگری مبتنی بر عدم قطعیت نرخ ریسک است. سومین، انتزاعی‌تر، به اصل لاپلاس در مورد دلیل ناکافی استناد می‌کند و شامل ورود تصادفی ناظر به طول عمر موجودیت (نژاد بشر) مورد بحث است. چهارمی از نظریه بیزی استفاده می کند.

نویسنده به دقت توضیح می دهد و مثال هایی از شرایطی که اصل او در آن معتبر است ارائه می دهد و شواهدی ارائه می دهد که می تواند با استدلال های منتقدانی که آن را کاملاً رد می کنند مقابله کند. انحراف او از انتقادات احتمالی ناشی از دو فرض اصلی است: انتخاب متغیر تصادفی مناسب و «کلاس مرجع» برای پیش‌بینی، و تشخیص اینکه اگر کسی قانون حاکم بر فرآیند را نداند، بهترین پیش‌بینی که می‌توان انجام داد این است. فرمول خودش.

This book will be a key trailblazer in a new and upcoming field. The author’s predictive approach relies on simple and intuitive probability formulations that will appeal to readers with a modest knowledge of astronomy, mathematics, and statistics. Wells’ carefully erected theory stands on a sure footing and thus should serve as the basis of many rational predictions of survival in the face of not only natural disasters such as hits by asteroids or comets, but perhaps more surprisingly from man-made hazards arising from genetic engineering or robotics.

Any formula for predicting human survival will invite controversy. Dr Wells counters anticipated criticism with a thorough approach in which four lines of reasoning are used to arrive at the same survival formula. One uses empirical survival statistics for business firms and stage shows. Another is based on uncertainty of risk rates. The third, more abstract, invokes Laplace’s principle of insufficient reason and involves an observer’s random arrival in the lifetime of the entity (the human race) in question. The fourth uses Bayesian theory.

The author carefully explains and gives examples of the conditions under which his principle is valid and provides evidence that can counteract the arguments of critics who would reject it entirely. His deflection of possible criticisms results from two major premises: selecting the proper random variable and “reference class” to make predictions, and the recognition that if one does not know the law that governs a process, then the best prediction that can be made is his own formula.