Apocalypse and Golden Age: The End of the World in Greek and Roman Thought

یونانیان و رومیان باستان پایان جهان را چگونه تصور می کردند؟

آینده بلندمدت نسل بشر چیست؟ آیا جهان همیشه به همان شکلی که هست باقی خواهد ماند یا دستخوش تغییرات فاجعه آمیزی خواهد شد؟ خدایان، اخلاق انسانی و نیروهای طبیعت چه نقشی در پایان جهان دارند؟ در آخرالزمان و عصر طلایی، کریستوفر استار پاسخ‌هایی را که نویسندگان یونانی و رومی به این سؤالات دادند، آشکار می‌کند.

این کتاب اولین تحقیق در مقیاس بزرگ در مورد سناریوهای مختلف برای پایان جهان در متون کلاسیک، نشان می‌دهد که متفکران کلیدی اغلب جهان خود را به‌عنوان فاجعه در نظر می‌گرفتند. ستاره بر چگونگی بررسی این موضوع در طول قرن‌ها در آثار شاعرانی مانند هزیود، ورگیل، اووید، و لوکان و فیلسوفانی از جمله پیشوکراسی‌ها، افلاطون، اپیکور، لوکرتیوس، سیسرو و سنکا تمرکز می‌کند. این سناریوها با احتمالاتی از فجایع زمینی دوره ای تا انحلال کامل جهان، به محدودیت های نهایی که زندگی و نهادهای بشری را تعریف می کند، می پردازد و بشریت را در چشم انداز طولانی تاریخ کیهانی و طبیعی قرار می دهد. این متون همچنین گزینه های مختلفی را برای تولد دوباره جامعه پس از فاجعه جهانی، مانند بازگشت عصر طلایی یا توسعه مجدد فرهنگ و نهادهای سیاسی، بررسی می کنند. نه فراخوانی برای دست کشیدن از این جهان و آماده شدن برای پادشاهی آینده. در عوض، آنها در تحقیقات بزرگتری قرار می گیرند که به بررسی و بهبود زندگی شخصی و سیاسی در زمان حال می پردازند. ستاره با زمینه سازی اندیشه کلاسیک درباره آخرالزمان با مطالعات کتاب مقدس، نشان می دهد که بذر نگرانی های معاصر ما در مورد جهانی شدن، سیاست و فناوری در دوره روم کاشته شده است. حتی پیوند رایج بین یک رهبر زمینی و آغاز آخرالزمان را می توان به حاکمان یونانی و رومی، به ویژه امپراتور نرون، ردیابی کرد. آخرالزمان و عصر طلایی درک ما را از تفکر آخرالزمانی غنی می کند.

How did the ancient Greeks and Romans envision the end of the world?

What is the long-term future of the human race? Will the world always remain as it is or will it undergo a catastrophic change? What role do the gods, human morality, and the forces of nature play in bringing about the end of the world? In Apocalypse and Golden Age, Christopher Star reveals the answers that Greek and Roman authors gave to these questions.

The first large-scale investigation of the various scenarios for the end of the world in classical texts, this book demonstrates that key thinkers often viewed their world as shaped by catastrophe. Star focuses on how this theme was explored over the centuries in the works of poets, such as Hesiod, Vergil, Ovid, and Lucan, and by philosophers, including the Presocratics, Plato, Epicurus, Lucretius, Cicero, and Seneca. With possibilities ranging from periodic terrestrial catastrophes to the total dissolution of the world, these scenarios address the ultimate limits that define human life and institutions, and place humanity in the long perspective of cosmic and natural history. These texts also explore various options for the rebirth of society after world catastrophe, such as a return of the Golden Age or the redevelopment of culture and political institutions.

Greek and Roman visions of the end, Star argues, are not calls to renounce this world and prepare for a future kingdom. Rather, they are set within larger investigations that examine and seek to improve personal and political life in the present. Contextualizing classical thought about the apocalypse with biblical studies, Star shows that the seeds of our contemporary anxieties about globalization, politics, and technology were sown during the Roman period. Even the prevalent link between an earthly leader and the beginning of the end times can be traced back to Greek and Roman rulers, the emperor Nero in particular. Apocalypse and Golden Age enriches our understanding of apocalyptic thought.