Anästhesie und kardiovaskuläres System

ایجاد شرایط بهینه برای عمل و محدود کردن پیامدهای فیزیولوژیکی و روانی آن حتی برای از بین بردن کامل آنها از وظایف ضروری متخصص بیهوشی است. از آنجایی که بیماری های قلبی عروقی در بیماران تحت درمان جراحی نه تنها به طور خاص شایع است، بلکه با پتانسیل خطر بالایی برای دوره بعد از عمل همراه است، جای تعجب نیست که سیستم قلبی عروقی کانون توجه و تلاش در بیهوشی باقی بماند. 16 سال پیش (1975) در کارگاه آموزشی "بیمار در معرض خطر در بیهوشی - سیستم قلبی عروقی" با این موضوع، وضعیت دانش در آن زمان در مورد میزان و اهمیت، شناخت و حذف خطرات قلبی عروقی برای بیمار جراحی شد. به عنوان جلد 11 از مجموعه بیهوشی بالینی و درمان فشرده در سال 1976 ساخته و منتشر شد. اهمیت کمی اختلالات قلبی عروقی برای پزشکی جراحی از آن زمان کاهش نیافته است. با این حال، آگاهی ما از تأثیر آنها بر دوره بعد از عمل و نتیجه مداخله جراحی بدون شک افزایش یافته است. روش های جدید و بهبود یافته تشخیص قبل از عمل و نظارت حین و بعد از عمل در دسترس هستند و گزینه های مداخله درمانی ما افزایش یافته است. جراحی قلب و عروق نیز دستخوش تغییر شده است.

Es ist eine wesentliche Aufgabe des Anästhesisten, optimale Bedingungen für die Operation zu schaffen und deren physiologische und psychologische Folgen so weit wie möglich zu begrenzen, ja sie sogar völlig auszuschalten. Da kardio­ vaskuläre Erkrankungen bei chirurgisch behandelten Patienten nicht nur be­ sonders häufig, sondern auch mit einem hohen Risikopotential für den perioperativen Verlauf verknüpft sind, ist es nicht erstaunlich, daß das kardio­ vaskuläre System unverändert im Zentrum des Interesses und der Anstrengun­ gen der Anästhesiologie steht. Zu dieser Thematik ist bereits vor 16 Jahren (1975) in einem Workshop zum Thema "Der Risikopatient in der Anästhesie - Herz-Kreislauf-System" der damalige Erkenntnisstand über Ausmaß und Wich­ tigkeit, Erkennung und Ausschaltung kardiovaskulärer Gefährdungen des ope­ rativen Patienten erarbeitet und als Band 11 der Reihe Klinische Anästhesiologie und Intensivtherapie im Jahre 1976 publiziert worden. Die quantitative Bedeutung kardiovaskulärer Störungen für die operative Medizin ist seit dieser Zeit nicht geringer geworden. Angewachsen sind aber zweifellos unsere Kenntnisse über ihren Einfluß auf den perioperativen Verlauf und das Ergebnis des chirurgischen Eingriffs. Neue und verbesserte Verfahren der präoperativen Diagnostik sowie der intra- und postoperativen Überwa­ chung stehen zur Verfügung, und unsere therapeutischen Interventionsmöglich­ keiten haben zugenommen. Auch die kardiovaskuläre Chirurgie hat einen Wandel erfahren.