Antoine-Augustin Cournot as a Sociologist

تفکر آنتوان آگوستین کورنو الهام‌بخش ادبیات رو به رشدی در اقتصاد و معرفت‌شناسی بوده است، اما تا کنون، اندیشه جامعه‌شناختی او به صراحت مورد بحث و بررسی قرار نگرفته است. از دهه 1850 تا پایان دهه 1870، کورنو کمک قابل توجهی به تاریخ جامعه شناسی فرانسه کرد، به ویژه در توسعه یک ایده اساسی: اینکه اشکال دانش ارتباط تنگاتنگی با پیشرفت عقل دارند. بنابراین، فلسفه به توسعه علوم علاقه مند می شود، همانطور که آنها از فرآیند عقلانی کردن جوامع بشری تکامل می یابند. جامعه‌شناسی تطبیقی-تاریخی کورنو، که به‌ویژه توسط گابریل تارد در قرن بیستم کشف شد، به دنبال این است که بفهمد چگونه یک روند کلان جامعه‌شناختی می‌تواند به تجمیع تصمیم‌ها و اقدامات فردی میزبان بستگی داشته باشد. نظم خاصی را از هرج و مرج ظاهری تشخیص دهید.

The thinking of Antoine-Augustin Cournot has inspired a growing literature in economy and epistemology, but as of yet, his sociological thought has not been explicitly discussed and contextualized within the discipline. From the 1850s to the end of the 1870s, Cournot contributed significantly to the history of French sociology, particularly in the development of one essential idea: that forms of knowledge are intimately linked to the progress of reason. Philosophy, therefore, becomes interested in the development of the sciences, evolving as they do from the process of rationalizing human societies. Cournot’s comparative-historical sociology, “rediscovered” especially by Gabriel Tarde in the 20^th century, seeks to understand how a macro-sociological trend can depend on the aggregation of a host individual decisions and actions, or to discern a certain order out of apparent chaos.