Antitrust: The Person-centred Approach

این کتاب رویکرد متفاوتی را برای نظریه پردازی و تجزیه و تحلیل موضوعات ضد انحصار پیشنهاد می کند، با این فرض که در حال حاضر، ضد انحصار از دیدگاه های بالا به پایین و محدود مورد توجه قرار می گیرد که در واقع توجه به آن را محدود می کند یا موضوعاتی را که در غیر این صورت می توان در نظر گرفت، حذف می کند. . انگیزه این استدلال به دنبال فراگیری و گسترده بودن در زمینه ضدتراست است. این کار ادعا می کند که نظریه های سنتی ضد انحصار از بالا به پایین ضعیف هستند زیرا در توصیف و تجزیه و تحلیل موضوعات ضد تراست ناقص و ناکافی هستند. بنابراین، نیاز به ایجاد یک رویکرد از پایین به بالا را شناسایی می کند. همواره، چنین رویکردی باید از قضاوت‌های قبلی در مورد مناسب بودن محتوای هنجاری قوانین و نظریه‌های ضدانحصار اجتناب کند، مبادا در دام همان دامی بیفتد که گریبان نظریه‌های سنتی را گرفته است. به عنوان یک راه حل ممکن، نویسنده یک گزارش رویه‌ای را پیشنهاد می‌کند که به آن رویکرد شخص محور (ساخته شده بر نظریه‌هایی مانند قابلیت Sen) گفته می‌شود و عملی بودن آن را به دقت بررسی می‌کند.

This book proposes a different approach to theorising and analysing antitrust issues, working on the premise that at present, antitrust is addressed from top-down and narrow perspectives which in effect limit the attention paid to or exclude issues that could otherwise be considered. This reasoning is motivated by the pursuit of inclusiveness and broadness in the antitrust context. The work contends that traditional top-down antitrust theories are weak because they are incomplete and insufficient in their description and analysis of antitrust issues. Thus, it identifies the need to construct a bottom-up approach. Invariably, such an approach would have to avoid ex ante judgments about the suitability of the normative contents of antitrust laws and theories, lest it fall into the same trap that plagues traditional theories. As a possible solution, the author proposes a procedural account referred to as the person-centred approach (built on theories such as Sen’s Capability) and carefully reviews its practicality.