دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش: نویسندگان: Albert Ogien , Sandra Laugier سری: ISBN (شابک) : 2707197211, 9782707197214 ناشر: La Découverte سال نشر: 2017 تعداد صفحات: 0 زبان: French فرمت فایل : EPUB (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) حجم فایل: 260 کیلوبایت
در صورت تبدیل فایل کتاب Antidémocratie به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب ضد دموکراسی نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
اصطلاح «پوپولیسم» در استفاده کنونی خود، تسهیلات زبانی را ترجمه
میکند که از یک سو منجر به طبقهبندی سخنرانیهای نژادپرستانه،
زنستیزانه یا همجنسگرا هراسانه، و از سوی دیگر، رد سیاستهای
نئولیبرالی یا الزام به طبقهبندی آنها میشود. به وعده های
دموکراسی احترام بگذاریم یک تحقیر بسیار راحت که ماهیت عمیقا غیر
دموکراتیک آن ساندرا لاژیر و آلبرت اوجین در اینجا کشف می کنند،
چیزی که توانایی "مردم" را برای تصدی امور عمومی سلب می
کند.
استفاده گسترده و تمایز نیافته از اصطلاح «پوپولیسم» امروزه
نشاندهنده اهمیت چیزی است که آلبرت اوجین و ساندرا لاژیه آن را
ضد دموکراسی مینامند، یعنی امتناع از به رسمیت شناختن اینکه
شهروندان ظرفیت تصمیمگیری جمعی را دارند که به برابری احترام
بگذارند. ، عدالت و کرامت همه. این اکراه در انحصار دشمنان اعلام
شده دموکراسی نیست. زمانی که از اعطای آزادی جدید به افراد تردید
می کنیم، زمانی که از بیان قضاوت آنها می ترسیم یا زمانی که
مداخله آنها را در زندگی عمومی محدود می کنیم، این موضوع شنیده می
شود. پشت این بی اعتمادی، شبهه ناتوانی «مردم» در رسیدگی به امور
عمومی و خطر هرج و مرج وجود دارد که اگر مسئولیت حکومت به این
«نالایق ها» سپرده شود، جامعه با آن مواجه خواهد شد. />
این کتاب بر اساس تجزیه و تحلیل رویدادهای اخیر (تروریسم، بحران
یونان، نویت دبووت، انتخابات)، به نفع افزایش کنترلی که شهروندان
بر نهادهای عمومی اعمال می کنند، با تکیه بر هوش جمعی خود و گوش
دادن به صدای همه بحث می کند. همچنین به ما یادآوری می کند که
استفاده از زبان بر نحوه تفکر و عمل ما به سیاست تأثیر می گذارد.
در نهایت، او استدلال می کند که محکوم کردن تمام عبارات ضد
دموکراسی به توسعه نه یک پس دموکراسی، بلکه دموکراسی که در نهایت
واقعی است کمک می کند.
Dans son usage actuel, le terme " populisme " traduit une
facilité de langage qui conduit à ranger sous la même étiquette
d’un côté les discours racistes, misogynes ou homophobes, et de
l’autre, le rejet des politiques néolibérales ou l’exigence
d’honorer les promesses de la démocratie. Un anathème bien
commode dont Sandra Laugier et Albert Ogien explorent ici la
nature profondément antidémocratique, celle qui nie au " peuple
" la capacité de prendre en charge les affaires
publiques.
L’usage extensif et indifférencié du terme " populisme "
traduit aujourd’hui la prégnance de ce que Albert Ogien et
Sandra Laugier appellent l’ antidémocratie, c’est-à-dire le
refus de reconnaître que les citoyen.ne.s ont la capacité de
prendre collectivement des décisions respectueuses de
l’égalité, de la justice et de la dignité de tou.te.s. Cette
répugnance n’est pas l’apanage des ennemis déclarés de la
démocratie. Elle se donne à entendre chaque fois qu’on hésite à
accorder une liberté nouvelle aux individus, qu’on craint
l’expression de leur jugement ou qu’on limite leur intervention
dans la vie publique. Derrière cette méfiance, il y a le
soupçon de l’incapacité du " peuple " à s’occuper des affaires
publiques et le risque de chaos que la société courrait si on
confiait la responsabilité de gouverner à ces " incompétents
".
À partir de l’analyse d’événements récents (terrorisme, crise
grecque, Nuit debout, élections), le livre plaide en faveur de
l’accroissement du contrôle que les citoyen.ne.s exercent sur
les institutions publiques, en s’appuyant sur leur intelligence
collective et en écoutant la voix de chacun.e. Il rappelle
également que l’usage de la langue pèse sur la manière dont on
pense et pratique la politique. Il soutient enfin que dénoncer
toutes les expressions de l’antidémocratie contribuerait à
élaborer non pas une postdémocratie, mais une démocratie enfin
réelle.