Anticipation and Medicine

در این کتاب، پزشکان شاغل و متخصصان پیش بینی، استدلال هایی را برای درک جدیدی از پزشکی ارائه می کنند. مشارکت آنها روشن می کند که پزشکی آزمون تعیین کننده برای پیش بینی است. یک فرضیه تحریک‌آمیز به خواننده ارائه می‌شود: اگر پزشکی خود را با شرایط پیش‌بینی‌کننده زندگی همسو کند، می‌تواند مهم‌ترین انقلاب را در زمان ما به وجود آورد. برای این منظور، همه ذینفعان - پزشکان، بیماران، دانشمندان و توسعه دهندگان فناوری - باید در گفتگو شرکت کنند. این کتاب انتقال از درمان واکنشی پرهزینه و کم اثربخش را از طریق «قطعات یدکی» (تعویض مفاصل، پیوند اعضا) و تکیه بر داروها (آنتی بیوتیک‌ها، مواد افیونی) به مراقبت‌های بهداشتی مبتنی بر پیش‌بینی ارائه می‌کند.

خوانندگان متوجه خواهند شد که چرا فرض فعلی درمان شرایط رفتاری مختلف (اختلال کمبود توجه، بیش فعالی، اسکیزوفرنی) از طریق داروها باید از منظر پیش بینی مجدد مورد ارزیابی قرار گیرد. به روشی که امروزه انجام می‌شود، پزشکی وابستگی و آسیب طولانی‌مدت را برای کسانی که برای کمک به آن هزینه می‌کنند ایجاد می‌کند. همانطور که ماهیت زندگی را بهتر درک می کنیم، دیدگاه فعالانه مراقبت های بهداشتی، که در آن علم و هنر شفابخشی در هم می آمیزند، به یک دستور اجتماعی و سیاسی تبدیل می شود.

In this book, practicing physicians and experts in anticipation present arguments for a new understanding of medicine. Their contributions make it clear that medicine is the decisive test for anticipation. The reader is presented with a provocative hypothesis: If medicine will align itself with the anticipatory condition of life, it can prompt the most important revolution in our time. To this end, all stakeholders—medical practitioners, patients, scientists, and technology developers—will have to engage in the conversation. The book makes the case for the transition from expensive, and only marginally effective, reactive treatment through “spare parts” (joint replacements, organ transplants) and reliance on pharmaceuticals (antibiotics, opiates) to anticipation-informed healthcare.

Readers will understand why the current premise of treating various behavioral conditions (attention deficit disorder, hyperactivity, schizophrenia) through drugs has to be re-evaluated from the perspective of anticipation. In the manner practiced today, medicine generates dependence and long-lasting damage to those it is paid to help. As we better understand the nature of the living, the proactive view of healthcare, within which the science and art of healing fuse, becomes a social and political mandate.