دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Gavin R. Ortlund
سری:
ISBN (شابک) : 0813232759, 9780813232768
ناشر: The Catholic University of America Press
سال نشر: 2020
تعداد صفحات: 272
[266]
زبان: English
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 3 Mb
در صورت تبدیل فایل کتاب Anselm's Pursuit of Joy: A Commentary on the "Proslogion" به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب تعقیب شادی آنسلم: تفسیری بر "پروسلوژیون" نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
تفسیر آنسلم از کانتربری "Proslogion" سنت طولانی و غنی دارد. با این حال، مطالعه آن اغلب بهطور محدود بر به اصطلاح «برهان هستیشناختی» آن متمرکز است. در نتیجه، درگیر شدن با متن این اثر به سمتی گرایش دارد، و هدف دعایی که زیربنای کل کتاب است اغلب به طور کامل نادیده گرفته میشود. حتی سختترین درگیریها با «Proslogion» اغلب چیز چندانی برای گفتن ندارند، برای مثال، در مورد اینکه چگونه دعاهای «Proslogion» 1، 14، و 18 به طور مادی به استدلال آنسلم کمک میکنند، یا چگونه دکترین او درباره خدا توسعه مییابد. به طور ارگانیک از فرمول الهی در فصول اولیه تا آموزه های ابدیت، سادگی و تثلیث در فصل های بعدی. آثار بسیار کمی وجود دارند که تحلیلی مستمر از جریان فکری آنسلم در کل «Proslogion» ارائه میدهند، و هیچکس بررسی نکرده است که چگونه آموزه آنسلم درباره شادی مخلوق در بهشت در «Proslogion» 24-26 اوج مناسبی است. و قطعنامه به کتاب. «تعقیب شادی آنسلم» یک تحلیل متنی پایدار و فصل به فصل از «پروسلوژیون» را انجام میدهد و اولین تلاش را برای قرار دادن دکترین آنسلم درباره بهشت در «پروسلوژیون» 24-26 به عنوان نقطه اوج ارائه میکند. از موضوعات قبلی کار آنسلم. گاوین اورتلوند پیشنهاد میکند که هدف اصلی استدلال آنسلم در «Proslogion» جستجوی «ویزیو دی» است که او به عنوان عمیقترین میل روحش بیان میکند (\"Proslogion\" 1). در حالی که استدلال آنسلم برای وجود خدا (\"Proslogion\" 2-4) بخش مهمی از این تلاش است، این تنها یک گام از یک مسیر فکری بزرگتر است که آنسلم را به تعمق بیشتر در مورد ماهیت خدا به عنوان عالی ترین خیر سوق می دهد. روح انسان (\"Proslogion\" 5-23) و سپس برای پیش بینی شادی از داشتن خدا در بهشت (\"Proslogion\" 24-26). به عبارت دیگر، استقرار وجود خدا تنها پیامد ماقبل آخر فرمول معروف آنسلم «آنسلم چیزی است که بزرگتر از آن نمی توان فکر کرد» - دغدغه نهایی او شادی بی پایان مخلوق است که وجودش مستلزم آن است. «پروسلوژیون» بسیار بیشتر از استدلالی برای وجود خدا، تأملی در مورد خدا به عنوان سعادت اصلی روح انسان است.
The interpretation of Anselm of Canterbury's "Proslogion" has a long and rich tradition. However, its study is often narrowly focused on its so-called "ontological argument." As a result, engagement with the text of this work tends to be lopsided, and the prayerful purpose that undergirds the whole book is often completely ignored. Even the most rigorous engagements with the "Proslogion" often have little to say, for instance, about how the prayers of "Proslogion" 1, 14, and 18 contribute materially to Anselm’s argument, or how his doctrine of God develops organically from the divine formula in the early chapters to the doctrines of eternity, simplicity, and Trinity in later chapters. There are very few works that offer a sustained analysis to Anselm’s flow of thought throughout the entire "Proslogion", and no one has explored how Anselm’s doctrine of creaturely joy in heaven in "Proslogion" 24-26 is a fitting climax and resolution to the book. "Anselm’s Pursuit of Joy" attempts a sustained, chapter-by-chapter textual analysis of the "Proslogion", and offers the first effort to situate Anselm’s doctrine of heaven in "Proslogion" 24-26 as the climax of the earlier themes of Anselm’s work. Gavin Ortlund suggests that the basic purpose of Anselm’s argument in the "Proslogion" is to seek the "visio Dei" that he articulates as his soul’s deepest desire ("Proslogion" 1). While Anselm’s argument for God’s existence ("Proslogion" 2-4) is an important piece of this effort, it is only one step of a larger trajectory of thought that leads Anselm to meditate further on God’s nature as the highest good of the human soul ("Proslogion" 5-23), and then to anticipate the joy of possessing God in heaven ("Proslogion" 24-26). In other words, the establishment of God’s existence is only the penultimate consequence of Anselm’s famous formula "that than which nothing greater can be thought" ― his ultimate concern is with the infinite creaturely joy that is entailed by his existence. The "Proslogion" is, far more than an argument for God’s existence, a meditation on God as the chief happiness of the human soul.