Anorganische Strukturchemie

با توجه به سطح روزافزون دانش در همه حوزه های علوم طبیعی، تمرکز انتقال دانش بر اصول و قواعد کلی و محدود کردن داده های فردی به نمونه های مهم ضروری به نظر می رسد. یک کتاب درسی باید دارای طول مناسبی باشد که برای دانش‌آموز معقول باشد، بدون غفلت از جنبه‌های اساسی یک حوزه موضوعی، باید دانش پایه سنتی و همچنین پیشرفت‌های مدرن را در نظر بگیرد. در این مقدمه سعی شده است شیمی ساختاری معدنی به این معنا ارائه شود. مصالحه اجتناب ناپذیر است، برخی از حوزه‌های فرعی کوتاه‌تر خواهند بود، برخی دیگر ممکن است طولانی‌تر از آن چیزی باشند که یکی یا همکار دیگری ممکن است مناسب بداند. شیمیدانان عمدتاً در مدلهای واضح فکر می کنند، آنها می خواهند ساختارها و پیوندها را "ببینند". نظریه پیوند مدرن جایگاه خود را در شیمی پیدا کرده است و در فصل 9 مورد ارزیابی قرار گرفته است. با این حال، با محاسبات پیچیده‌اش، بیشتر با طرز تفکر فیزیکدان مطابقت دارد، و اغلب هنگام درک یا حتی پیش‌بینی جزئیات ساختاری، رضایت‌بخش نیست. برای استفاده روزمره شیمیدان، مدل‌های ساده‌ای مانند آنچه در فصل‌های 7، 8 و 12 مورد بحث قرار گرفت مفیدتر است: "کشاورزی که می‌خواهد تا زمانی که زنده است برداشت کند، نمی‌تواند منتظر تئوری آب و هوا باشد. شیمیدان‌ها مانند کشاورزان هستند. ، به قوانین اعتقاد داشته باشید، اما بدانید که چگونه آنها را با حیله گری در صورت نیاز تفسیر کنید" (H.G. von Schnering [86]).

Angesichts des immer mehr anwachsenden Kenntnisstands auf allen na­ turwissenschaftlichen Gebieten erscheint es unumgänglich, die Wissensver­ mittlung auf generelle Prinzipien und Gesetzmäßigkeiten zu konzentrieren und Einzeldaten auf wichtige Beispiele zu beschränken. Ein Lehrbuch soll einen angemessenen, dem Studierenden zumutbaren Umfang haben, ohne wesentliche Aspekte eines Fachgebiets zu vernachlässigen, es soll traditio­ nelles Grundwissen ebenso wie moderne Entwicklungen berücksichtigen. Diese Einführung macht den Versuch, die Anorganische Strukturchemie in diesem Sinne darzubieten. Dabei sind Kompromisse unvermeidbar, manche Teilgebiete werden kürzer, andere vielleicht auch länger geraten sein, als es dem einen oder anderen Fachkollegen angemessen erscheinen mag. Chemiker denken überwiegend in anschaulichen Modellen, sie wollen Strukturen und Bindungen "sehen". Die moderne Bindungstheorie hat sich ihren Platz in der Chemie erobert, sie wird in Kapitel 9 gewürdigt; mit ihren aufwendigen Rechnungen entspricht sie aber mehr der Denkweise des Physikers, außerdem ist sie oft noch unbefriedigend, wenn es darum geht, strukturelle Details zu verstehen oder gar vorauszusagen. Für den Alltags­ gebrauch des Chemikers sind einfache Modelle, so wie sie in den Kapiteln 7, 8 und 12 behandelt werden, nützlicher: "Der Bauer, der zu Lebzeiten ernten will, kann nicht auf die ab-initio-Theorie des Wetters warten. Che­ miker, wie Bauern, glauben an Regeln, verstehen aber diese listig nach Bedarf zu deuten" (H.G. von Schnering [86]).