Animality and Colonial Subjecthood in Africa: The Human and Nonhuman Creatures of Nigeria

ویرایش:  
نویسندگان: Saheed Aderinto  
سری: New African Histories 
ISBN (شابک) : 0821424696, 9780821424698 
ناشر: Ohio University Press 
سال نشر: 2022 
تعداد صفحات: 340
[341] 
زبان: English 
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) 
حجم فایل: 5 Mb 

قیمت کتاب (تومان) : 51,000

Saheed Aderinto با این مطالعه چند گونه ای از حیوانات به عنوان ابزار دولت استعماری در نیجریه، استدلال می کند که حیوانات، مانند انسان ها، سوژه های استعماری در آفریقا بودند.

حیوانات و سوژه استعماری در آفریقا، تاریخ نگاری مطالعات حیوانات را با قرار دادن مجموعه ای متنوع از گونه ها (سگ، اسب، دام و حیات وحش) در یک چارچوب تحلیلی واحد برای درک استعمار در نیجریه و آفریقا گسترش می دهد. آدرینتو از مطالعه‌اش در مورد حیوانات با قابلیت‌های سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فکری نابرابر، نشان می‌دهد که دوگانگی‌های اصلی سوژه استعماری انسان - ضروری و در عین حال یکبار مصرف، خوب و بد، خشونت آمیز، اما صلح آمیز، مقدس و بی قانون - همچنین در هویت ساکنان حیوانات نیجریه گنجانده شده است. اگر طبقه، مذهب، قومیت، مکان و نگرش نسبت به امپریالیسم، الگوی روابط بین انسان‌های نیجریه و دولت استعماری را تعیین می‌کرد، آنگاه گونه‌ها، زیستگاه، ارزش مادی، تهدید و ویژگی‌های زیست‌شناختی و روانی (از جمله ویژگی‌های دیگر) دیدگاه‌های امپریالیستی را شکل دادند. حیوانات نیجریه ای

تز آدرینتو که از لحاظ مفهومی پیچیده و از نظر فکری جذاب است، خوانندگان را به چالش می‌کشد تا درباره آنچه که تاریخ را تشکیل می‌دهد تجدیدنظر کنند و تشخیص دهند که عاملیت و روایت انسانی تنها سازنده‌های گذشته نیستند.

With this multispecies study of animals as instrumentalities of the colonial state in Nigeria, Saheed Aderinto argues that animals, like humans, were colonial subjects in Africa.

Animality and Colonial Subjecthood in Africa broadens the historiography of animal studies by putting a diverse array of species (dogs, horses, livestock, and wildlife) into a single analytical framework for understanding colonialism in Nigeria and Africa as a whole.

From his study of animals with unequal political, economic, social, and intellectual capabilities, Aderinto establishes that the core dichotomies of human colonial subjecthood—indispensable yet disposable, good and bad, violent but peaceful, saintly and lawless—were also embedded in the identities of Nigeria’s animal inhabitants. If class, religion, ethnicity, location, and attitude toward imperialism determined the pattern of relations between human Nigerians and the colonial government, then species, habitat, material value, threat, and biological and psychological characteristics (among other traits) shaped imperial perspectives on animal Nigerians.

Conceptually sophisticated and intellectually engaging, Aderinto’s thesis challenges readers to rethink what constitutes history and to recognize that human agency and narrative are not the only makers of the past.