Andean Archaeology I: Variations in Sociopolitical Organization

مطالعه پیدایش و توسعه تمدن برای درک فرآیندهای فرهنگی که جوامع بشری را به وجود می آورند از اهمیت بی نظیری برخوردار است. آیا تحول فرهنگی جهت دار و منظم در سراسر جوامع بشری و تاریخ است یا فرصت طلبانه و دمدمی مزاجانه است؟ آیا قاعده مندی های ظاهری از نحوه ساخت و مدیریت دانش توسط محققین ناشی می شود، یا نتیجه محدودیت ها و تغییرات واقعی در فرآیندهای واقعی است؟ آیا حتی می توان به چنین سوالاتی پاسخ داد؟ ما چنین اعتقادی داریم، اما نه به راحتی. با مقایسه توالی‌های تکاملی تمدن‌های مختلف جهان، محققان می‌توانند درجات تشابه و تفاوت را قضاوت کنند و سپس به توضیح بپردازند. البته، ما باید مراقب باشیم که تأثیر جوامع جهان باستان بر یکدیگر را ارزیابی کنیم (مساله توسعه فرهنگی بکر در مقابل غیر بکر: به بحث در فرید 1967؛ پرایس 1978 مراجعه کنید). آندهای مرکزی مرکز تنها جوامعی بودند که به تمدن بکر در نیمکره جنوبی دست یافتند و تنها در آند مرکزی، تمدن غیرسواد (غیر مکتوب) توسعه یافت. به نظر واضح است که تمدن آند مرکزی مستقل از هر نموداری از تغییر فرهنگ باستانی بوده است. محققان اغلب از فرصت‌های تحقیقاتی ارائه شده توسط آندهای مرکزی به عنوان محل آزمایشی برای مطالعه تکامل فرهنگی ابراز قدردانی کرده‌اند (نگاه کنید به، به عنوان مثال، Carneiro 1970؛ Ford and Willey 1949: 5؛ Kosok 1965: 1-14؛ Lanning 1967: 2-5).

Study of the origin and development of civilization is of unequaled importance for understanding the cultural processes that create human societies. Is cultural evolution directional and regular across human societies and history, or is it opportunistic and capricious? Do apparent regularities come from the way inves­ tigators construct and manage knowledge, or are they the result of real constraints on and variations in the actual processes? Can such questions even be answered? We believe so, but not easily. By comparing evolutionary sequences from different world civilizations scholars can judge degrees of similarity and difference and then attempt explanation. Of course, we must be careful to assess the influence that societies of the ancient world had on one another (the issue of pristine versus non-pristine cultural devel­ opment: see discussion in Fried 1967; Price 1978). The Central Andes were the locus of the only societies to achieve pristine civilization in the southern hemi­ sphere and only in the Central Andes did non-literate (non-written language) civ­ ilization develop. It seems clear that Central Andean civilization was independent on any graph of archaic culture change. Scholars have often expressed appreciation of the research opportunities offered by the Central Andes as a testing ground for the study of cultural evolu­ tion (see, e. g. , Carneiro 1970; Ford and Willey 1949: 5; Kosok 1965: 1-14; Lanning 1967: 2-5).