Anatomy Museum: Death and the Body Displayed

موزه‌های آناتومی شامل برخی از جذاب‌ترین و چالش‌برانگیزترین نمایش‌های بدن انسان هستند. این کتاب مبتکرانه با تمرکز بر یکی از این موزه‌ها - در شمال شرقی اسکاتلند - تاریخ گسترده‌ای از اجساد مردگان به نمایش گذاشته شده، از آثار قرون وسطایی گرفته تا کلکسیون‌های بزرگ قرن نوزدهم از بقایای انسان، تا نمایشگاه بحث‌برانگیز Body Worlds که در حال برگزاری است را باز می‌کند. جهان. فرهنگ مادی و بصری به‌طور شگفت‌آوری متنوع و همیشه در حال تغییر از آناتومی انسان در طول این تاریخ پدیدار می‌شود که توسط عوامل متعددی از جمله استعمار و جنگ، و همچنین تغییرات در مؤسسات پزشکی، فناوری‌ها و رسانه‌ها شکل گرفته است.
در معماری عظیم گرانیتی آن، دانشکده پزشکی موزه آناتومی آبردین در طول دو قرن گذشته در ارتباط با شبکه‌ای از مکان‌های نمایشگاهی متنوع و در عین حال به هم پیوسته رشد کرده و تغییر کرده است. بسیاری از این گونه موزه‌های پزشکی در بریتانیا برای آموزش حرفه‌ای مورد استفاده قرار گرفته‌اند که در آن اجساد پس از مرگ به‌عنوان منابع حیاتی دانش درباره زنده‌ها در نظر گرفته می‌شوند. آناتومیست‌ها و همکارانشان مرده‌ها را حفظ کرده‌اند و نمایشگاه‌هایی را طراحی کرده‌اند تا ترکیبات و عملکرد درونی بدن را با استفاده از مدل‌ها، نقاشی‌ها، عکس‌ها، اشعه ایکس، فیلم‌ها و خود گوشت نشان دهند. نمایشگرهای تشریحی جذاب و در عین حال گاهی آزاردهنده، ساخته شده با مجموعه ای از تکنیک ها در موادی مانند موم، گچ و پلاستیک، دانش آموزان را قادر به بررسی و درک اجسام در داخل و خارج کرده است.
کتاب الیزابت هالام که به طرز شگفت انگیزی به تصویر کشیده شده است، روابط اجتماعی و روابط اجتماعی را بررسی می کند. اقدامات فرهنگی که اجساد متوفی را در فضاهای اکتشاف تشریحی و فراتر از آن قابل مشاهده و ملموس می کند.

Anatomy museums contain some of the most compelling and challenging displays of the human body. This innovative book focusing on one such museum – in Scotland’s northeast – opens up a wide-ranging history of deceased bodies on display, from medieval relics, to nineteenth-century mega-collections of human remains, to the controversial Body Worlds exhibition that is touring the globe. A surprisingly varied and ever-changing material and visual culture of human anatomy emerges through this history, shaped by multiple factors, including colonialism and war, as well as shifts in medical institutions, technologies and media.
Within its massive granite architecture, the Anatomy Museum of Aberdeen’s medical school has grown and transformed over the last two centuries, in relation to a network of diverse yet interconnected exhibition sites. Many such medical museums in Britain have been used for professional training in which bodies after death are treated as vital sources of knowledge about the living. Anatomists and their associates have preserved the dead and designed exhibits to expose the body’s internal composition and workings – using models, drawings, photographs, X-rays, films and flesh itself. Fascinating yet sometimes disturbing, anatomical displays, made with an array of techniques in substances such as wax, plaster and plastics, have enabled students to examine and understand bodies inside and out.
Strikingly illustrated, Elizabeth Hallam’s book investigates the social relationships and cultural practices that render deceased bodies visible and tangible in spaces of anatomical exploration and beyond.