An Examination of the Singular in Maimonides and Spinoza: Prophecy, Intellect, and Politics

این کتاب خوانشی جایگزین از آثار موسی میمونیدس و باروخ اسپینوزا ارائه می‌کند. این استدلال می کند که هر دو متفکر اساساً به جای دستیابی به معرفت عقلانی، به کمال منحصر به فرد انسان کامل توجه دارند. کمال کامل انسان بیانگر هماهنگی منحصر به فرد فعالیت های عینی مانند اخلاق، سیاست و روانشناسی با عقل است. ضرورت فعالیت‌های تاریخی عینی در ایجاد کمال مستلزم این است که هر دو متفکر اساساً نگران «فرار» به قلمرو متافیزیکی حقایق متعالی یا جهانی از طریق شناخت نیستند. در عوض، هر دو بر توسعه و پرورش خواسته‌ها و فعالیت‌های مشخص افراد به نفع بالقوه همه متمرکز هستند. این کتاب استدلال می کند که به جای تمرکز صرف بر روشنگری فردی، هر دو متفکر در درجه اول به زندگی سیاسی و بهبود ظرفیت های همشهریان توجه دارند. یک موضوع کلیدی در سراسر متن این است که هم میمونیدس و هم اسپینوزا متوجه هستند که زندگی غیرسیاسی شکوفایی و اجتماعی فردی را تضعیف می کند.

This book presents an alternative reading of the respective works of Moses Maimonides and Baruch Spinoza. It argues that both thinkers are primarily concerned with the singular perfection of the complete human being rather than with attaining only rational knowledge. Complete perfection of a human being expresses the unique concord of concrete activities, such as ethics, politics, and psychology, with reason. The necessity of concrete historical activities in generating perfection entails that both thinkers are not primarily concerned with an “escape” to a metaphysical realm of transcendent or universal truths via cognition. Instead, both are focused on developing and cultivating individuals’ concrete desires and activities to the potential benefit of all. This book argues that rather than solely focusing on individual enlightenment, both thinkers are primarily concerned with a political life and the improvement of fellow citizens’ capacities. A key theme throughout the text is that both Maimonides and Spinoza realize that an apolitical life undermines individual and social flourishing.