An Analysis of Virginia Woolf's A Room of One's Own

اتاقی از خود نمونه بسیار واضحی از نحوه ارتباط متفکران خلاق و ارائه چیزها به روش های بدیع است.

بر اساس متن سخنرانی ویرجینیا وولف در یک کالج کاملاً زن در کمبریج، Room موضوع "زنان و داستان" را در نظر می‌گیرد. رویکرد وولف این است که بپرسد چرا در اوایل قرن بیستم، تاریخ ادبی نمونه‌های کمی از نویسندگان زن «بزرگ» را ارائه می‌دهد. تعصبات رایج آن زمان نشان می داد که این امر ناشی از (و اثبات) پست بودن خلاقانه و فکری زنان نسبت به مردان است. وولف در عوض استدلال می‌کرد که این به یک واقعیت بسیار ساده مربوط می‌شود: در طول قرن‌ها، جامعه تحت سلطه مردان به طور سیستماتیک زنان را از داشتن فرصت‌های آموزشی، فضاهای خصوصی و استقلال اقتصادی برای تولید هنر بزرگ بازمی‌داشت. در زمانی که «هنر» معمولاً به عنوان یک ولایت ذهنی تلقی می شد که هیچ ارتباطی با شرایط اقتصادی نداشت، این پیشنهاد بدیع بود. با این حال، شیوه‌ی وولف برای استدلال و اثبات ادعاهایش بدیع‌تر بود: از طریق روایتی داستانی از محدودیت‌هایی که حتی برای ممتازترین زنان در زندگی روزمره اعمال می‌شد. یک نمونه اولیه چشمگیر از ماتریالیسم فرهنگی، اتاقی از خود یک مجموعه نمونه از تفکر خلاق است.

A Room of One's Own is a very clear example of how creative thinkers connect and present things in novel ways.

Based on the text of a talk given by Virginia Woolf at an all-female Cambridge college, Room considers the subject of 'women and fiction.' Woolf’s approach is to ask why, in the early 20th century, literary history presented so few examples of canonically 'great' women writers. The common prejudices of the time suggested this was caused by (and proof of) women's creative and intellectual inferiority to men. Woolf argued instead that it was to do with a very simple fact: across the centuries, male-dominated society had systematically prevented women from having the educational opportunities, private spaces and economic independence to produce great art. At a time when 'art' was commonly considered to be a province of the mind that had no relation to economic circumstances, this was a novel proposal. More novel, though, was Woolf's manner of arguing and proving her contentions: through a fictional account of the limits placed on even the most privileged women in everyday existence. An impressive early example of cultural materialism, A Room of One's Own is an exemplary encapsulation of creative thinking.