An acoustic, historical, and developmental analysis of Sarikol Tajik diphthongs

دسته بندی: خارجی
ویرایش:  
نویسندگان: Arlund Pamela S.  
سری:  
 
ناشر:  
سال نشر:  
تعداد صفحات: 252 
زبان: Pamir-English 
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) 
حجم فایل: 2 مگابایت 

قیمت کتاب (تومان) : 42,000

دانشگاه تگزاس در آرلینگتون، 2006. — 252 p. ساریکول تاجیکی به عنوان یک زبان غیرمعمول گزارش شده است که حاوی دوازده دوفتونگ است و تنها زبان در خانواده گورنو بدخشان دارای تمایز مصوت های کوتاه و بلند در میان تک آونگ ها نیستند. با این حال، مبنای چنین ادعایی روشن نیست و می‌تواند با هر یک از چندین عامل توضیح داده شود. به عنوان مثال، محققان مختلف از تعاریف مختلفی از دیفتونگ ها استفاده کرده اند، برخی از محققان (شاید ناآگاهانه) گویش های مختلف را در زمان های مختلف مورد مطالعه قرار داده اند، در حالی که برخی دیگر به سادگی نتوانسته اند تغییراتی را که اغلب در زبان ها در حال تغییر یافت می شود، توضیح دهند. این پایان نامه این ادعاها و دلایل بالقوه پشت چنین ادعاهایی را با بررسی ضبط های میدانی از سخنرانان ساریکولی در سه مکان، با استفاده از تئوری نمونه اولیه، تجزیه و تحلیل زمانی، و ماهیت دیفتونگ ها مورد ارزیابی مجدد قرار می دهد.
تحلیل طیف نگاری نشان می دهد که برخلاف گزارش های قبلی، ساریکولی دارای هر دو مصوت بلند و کوتاه و سه دایفتونگ است. پس از بررسی تعریف دیفتونگ، این پایان‌نامه این رویکرد را اتخاذ می‌کند که دوفتونگ‌ها می‌توانند کم و بیش نمونه‌های اولیه باشند و نشان می‌دهد که برخی از تک‌فاتنگ‌های بلند ساریکولی، به‌ویژه در الگوی انتشارشان، بسیار شبیه به دیفتونگ هستند. تجزیه و تحلیل طیف شناسی و آماری همچنین تفاوت های گویشی را در نمونه های دوگانه گویش ها در بین گویش ها نشان داد، به طوری که گویش شرقی (بورونگسالی) دارای حروف صدادار پایین تر و مرکزی تر از گویش شرقی ترین گویش (تشکرگانی) است.
پس از بررسی داده ها، در مورد الگوی تکوینی زبان های کوه پامیری و سه گویش ساریکولی پیش بینی شده است. مقیاس‌های استلزامی نشان می‌دهد که گویش بورونگسال ساریکولی پیشرفته‌ترین گویش در فرآیند دوفتانگ‌سازی تک‌فاتون‌های بلند است. این تغییر از نظر تاریخی در رابطه با اوستایی و در چهار زبان کنونی کوه پامیری ردیابی شده است. در صورت مساوی بودن همه چیز، پیش‌بینی می‌شود که همه این زبان‌ها در یک الگوی توسعه دوفتونگی از تک‌آهنگ‌های بلند ادامه خواهند داشت.

The University of Texas at Arlington, 2006. — 252 p. Sarikol Tajik has been reported to be an unusual language, containing up to twelve diphthongs and being the only language in the Gorno-Badakhshan family to not contain a short and long vowel distinction among monophthongs. However, the basis of such claims is not clear and could be accounted for by any of several factors. For example, different researchers have utilized different definitions of diphthongs, some researchers have (perhaps unknowingly) studied different dialects at different times, while others simply failed to account for the variation that is often found in languages in change. This dissertation reevaluates these claims and the potential reasons behind such claims by examining field recordings from Sarikoli speakers in three locations, utilizing prototype theory, time analysis, and the nature of diphthongs.
Spectrographic analysis reveals that, contrary to previous reports, Sarikoli contains both long and short vowels and three diphthongs. After examining the definition of a diphthong, this dissertation takes the approach that diphthongs can be more or less prototypical instantiations, showing that some Sarikoli long monophthongs are very diphthong like, particularly in their release pattern. Spectrographic and statistical analysis also revealed dialectal differences in the instantiations of the diphthongs across dialects, with the eastern most dialect (Burungsali) containing lower, more central vowels than the eastern most dialect (Tashkorgani).
After examining the data, a prediction is made about the developmental pattern among the Pamiri mountain languages and the three dialects of Sarikoli. Implicational scales show that the Burungsal dialect of Sarikoli is the most advanced in a process of diphthongization of long monophthongs. This change is traced historically in relation to Avestan and across four current Pamiri mountain languages. All things being equal, it is predicted that all of these languages will continue in a pattern of developing diphthongs from long monophthongs.