American Televangelism and Participatory Cultures: Fans, Brands, and Play With Religious "Fakes"

این کتاب به بررسی فرهنگ‌ها و رسانه‌های مشارکتی ناخواسته پیرامون رابرت تیلتون و تامی فی باکر-مسنر، نویسندگان تلویزیونی آمریکایی می‌پردازد. این موضوع دنبال کننده های بسیار کنایه آمیز طرفداران را آشکار می کند. پروژه های چاپی، صوتی و تصویری؛ پارودی های تلویزیونی با دسترسی عمومی؛ و سایر شیوه های کمدی مشارکتی مرتبط با این واعظان بحث برانگیز از دهه 1980 به بعد. برای وزارت تیلتون، برخی از این فعالیت‌ها و مصنوعات آزاردهنده و حتی تهدیدکننده خواهند بود، به‌ویژه یک ریمیکس ویدیویی آنالوگ باعث ایجاد حس ویروسی آنلاین شد. در مقابل، طرفداران "اردوگاه" باکر-مسنر - مردان همجنس گرا جذب "تراژدی مضحک" او - فرصت های غیرمنتظره ای را برای بازپروری شغلی او فراهم می کنند.

Denis J. Bekkeringچالش ها " رویکردهای اقتصاد دینی و برندسازی در سمت عرضه، پیشنهادهای نوآوری در دین و مطالعات رسانه‌ای «جدید» و تأکید بر وقف خالصانه در تحقیق در مورد دین و هواداری. او همچنین تأکید می‌کند که چگونه افراد روزمره مدت‌هاست در مذاکرات عمومی درباره اصالت مسیحی از طریق بازی زبانی با «جعل‌های دینی» ادعایی شرکت کرده‌اند.

This book examines unintended participatory cultures and media surrounding the American televangelists Robert Tilton and Tammy Faye Bakker-Messner. It brings to light heavily ironic fan followings; print, audio, and video projects; public access television parodies; and other comedic participatory practices associated with these controversial preachers from the 1980s onwards. For Tilton’s ministry, some of these activities and artifacts would prove irksome and even threatening, particularly an analog video remix turned online viral sensation. In contrast, Bakker-Messner’s “campy” fans – gay men attracted to her “ludicrous tragedy” – would provide her unexpected opportunities for career rehabilitation.

Denis J. Bekkeringchallenges “supply-side” religious economy and branding approaches, suggestions of novelty in religion and “new” media studies, and the emphasis on sincere devotion in research on religion and fandom. He also highlights how everyday individuals have long participated in public negotiations of Christian authenticity through tongue-in-cheek play with purported religious “fakes.”