Amelia Dyer - Baby Reaper. The Story of Amelia Dyer

این خانم را می بینید؟ شما نمی خواهید با او شاخ قفل کنید. مطمئناً بچه ات را به او نمی دهی. اما در اواخر قرن نوزدهم، این دقیقاً همان کاری بود که بسیاری از زنان انجام دادند. چرا؟ از آنجایی که در دورانی که داشتن فرزند خارج از ازدواج به شدت مورد انتقاد قرار می گرفت، آملیا دایر از این موضوع استفاده کرد. او در مطبوعات پیشنهاد "پذیرفتن" نوزادان ناخواسته را تبلیغ کرد، از مادران بیچاره غم زده 10 پوند برای این امتیاز گرفت، نوزادان کوچک را از دست آنها گرفت - و سپس آنها را در رودخانه تیمز غرق کرد. او با به جیب زدن پول نقد، قربانیان خود را با نوار سفید خفه کرد، سپس جسد آنها را یا در کاغذ بسته قهوه ای یا در یک کیسه فرش پیچید تا تنها هفته ها - یا ماه ها - پس از بازیابی شوند. علاوه بر ارتباط داستان، نویسندگان به بررسی شرایطی می پردازند که امکان ارتکاب چنین جنایاتی را فراهم کرده است. \"پذیرش\" غیرقانونی مشکلی بود که به طور گسترده تایید شده بود. قانون حمایت از کودکان هنوز وجود نداشت. با این حال، در مورد خانم دایر، چنین سودجویی بی شرمانه ای در نهایت به نتیجه نرسید...

See this lady? You would NOT want to lock horns with her. You certainly wouldn't give her your baby. But in the late nineteenth century, that's exactly what a lot of women did. Why? Because in an era when having a child out of wedlock was so severely frowned upon, Amelia Dyer took advantage of this. She advertised in the press offering to "adopt" unwanted babies, charged the poor grief-stricken mums GBP 10 for the privilege, took the wee babes off their hands - and then drowned them in the River Thames. Pocketing the cash, she strangled her victims with white tape, then wrapped their bodies either in brown parcel paper or in a carpet bag, to be recovered only weeks - or months - later. As well as relating the story, the authors explore the circumstances that enabled such crimes to be committed. Unregulated "adoption" was a widely acknowledged problem. The Child Protection Act did not yet exist. In Mrs Dyer's case, though, such shameless profiteering did not, ultimately, go...