Amar Akbar Anthony: Bollywood, Brotherhood, and the Nation

یک فیلم پرفروش بالیوود که در سال 1977 اکران شد، عمار اکبر آنتونی به فیلم کلاسیک سینمای هندی و سنگ محک فرهنگ عامه هند تبدیل شد. این فیلم که تماشاگران را با آهنگ ها و ماجراهای دیوانه وار خود خوشحال می کند، قهرمانی های سه برادر بمبئی را دنبال می کند که در کودکی از والدین خود و یکدیگر جدا شده اند. با این حال، فراتر از کمدی و اردوی آزادانه، چشم‌اندازی قدرتمند از هماهنگی اجتماعی است، زیرا سه قهرمان داستان که هر کدام در دین متفاوتی بزرگ شده‌اند، در نهایت متوجه می‌شوند که برادران واقعی هستند. ویلیام الیسون، کریستین لی نووتزکه و اندی روتمن تفسیری دلسوزانه و لایه‌ای از نمادگرایی عمیق‌تر فیلم ارائه می‌کنند و آن را به‌عنوان دریچه‌ای برای درک تجربه هند مدرن با دموکراسی سکولار می‌دانند.

عمار اکبر آنتونی< جشن /i> هندی که بر پایه کثرت گرایی و تساهل مذهبی بنا شده است، امروزه همچنان در بین مخاطبان طنین انداز است. اما همچنین به نقد موهبت های ترکیبی مدرنیته دعوت می کند. همانطور که نویسندگان نشان می‌دهند، نمای بیرونی فیلم فقط تا حدی عناصر تیره‌تر را پنهان می‌کند: سایه تقسیم، بحران حاکمیت اضطراری، و پیامدهای آزاردهنده استعاره خانواده برای ملت. درسی که تماشاگران از فیلم می گیرند تا حد زیادی به این بستگی دارد که کدام برادر را قهرمان فیلم می شناسند. آیا این عمار، پلیس هندو است؟ آیا این اکبر، خواننده مسلمان رمانتیک است؟ یا آنتونی، یاغی مسیحی با قلب طلاست؟ در رویکرد ابتکاری و چند نگرشی این کتاب، هر برادری برای خودش حرف می‌زند (اگرچه حرف آخر متعلق به مادرش است).

A Bollywood blockbuster when it was released in 1977, Amar Akbar Anthony has become a classic of Hindi cinema and a touchstone of Indian popular culture. Delighting audiences with its songs and madcap adventures, the film follows the heroics of three Bombay brothers separated in childhood from their parents and one another. Beyond the freewheeling comedy and camp, however, is a potent vision of social harmony, as the three protagonists, each raised in a different religion, discover they are true brothers in the end. William Elison, Christian Lee Novetzke, and Andy Rotman offer a sympathetic and layered interpretation of the film’s deeper symbolism, seeing it as a lens for understanding modern India’s experience with secular democracy.

Amar Akbar Anthony’s celebration of an India built on pluralism and religious tolerance continues to resonate with audiences today. But it also invites a critique of modernity’s mixed blessings. As the authors show, the film’s sunny exterior only partially conceals darker elements: the shadow of Partition, the crisis of Emergency Rule, and the vexed implications of the metaphor of the family for the nation. The lessons viewers draw from the film depend largely on which brother they recognize as its hero. Is it Amar, the straight-edge Hindu policeman? Is it Akbar, the romantic Muslim singer? Or is it Anthony, the Christian outlaw with a heart of gold? In this book’s innovative and multi-perspectival approach, each brother makes his case for himself (although the last word belongs to their mother).