Althusser and Pasolini: Philosophy, Marxism, and Film

آگون حمزه تحلیل عمیقی از تز اصلی کار فلسفی لوئیس آلتوسر در کنار کالبد شکافی واضح و جذاب از مهم ترین فیلم های پیر پائولو پازولینی ارائه می دهد. بین فلسفه آلتوسر و فیلم‌های پیر پائولو پازولینی رابطه‌ای فلسفی، مذهبی و سیاسی وجود دارد. حمزه نقاط تماس را به هم می زند و تمرکز ویژه ای بر نقد ایدئولوژی، مذهب، دستگاه های دولتی ایدئولوژیک و مبارزه طبقاتی می گذارد. با این حال، این بحث تنها به آلتوسر و پازولینی نمی‌پردازد. حمزه همچنین برای تکمیل مطالعه خود از اسپینوزا، هگل، مارکس و ژیژک استفاده می کند. فیلم‌های پازولینی گنجینه‌ای از اندیشه‌های آلتوسری هستند و حمزه با مهارت از اصطلاحات آلتوسری در خواندن فیلم‌ها استفاده می‌کند. آلتوسر و پازولینی بازسازی خلاقانه ای از فلسفه آلتوسر و همچنین بررسی بدیع فیلم پازولینی از منظر اندیشه خود فیلمساز و تزهای آلتوسر ارائه می دهد.

Agon Hamza offers an in-depth analysis of the main thesis of Louis Althusser’s philosophical enterprise alongside a clear, engaging dissection of Pier Paolo Pasolini’s most important films. There is a philosophical, religious, and political relationship between Althusser’s philosophy and Pier Paolo Pasolini’s films. Hamza teases out the points of contact, placing specific focus on critiques of ideology, religion, ideological state apparatuses, and the class struggle. The discussion, however, does not address Althusser and Pasolini alone. Hamza also draws on Spinoza, Hegel, Marx, and Žižek to complete his study. Pasolini’s films are a treasure-trove of Althusserian thought, and Hamza ably employs Althusserian terms in his reading of the films. Althusser and Pasolini provides a creative reconstruction of Althusserian philosophy, as well as a novel examination of Pasolini’s film from the perspective of the filmmaker’s own thought and Althusser’s theses.