Alternativmedizin: Arzthaftungsrechtliche, arzneimittelrechtliche und sozialrechtliche Grenzen ärztlicher Therapiefreiheit

علیرغم موفقیت‌های بزرگ پزشکی متعارف تحت تأثیر علمی، روش‌های درمانی جایگزین پزشکی برای دهه‌ها به طور پیوسته محبوبیت پیدا کرده‌اند. ارزش آنها به طور گسترده در محافل حرفه ای مورد انتقاد قرار می گیرد، به ویژه با توجه به افزایش پایه شواهد در پزشکی. با این وجود، پزشکان به طور فزاینده ای داروهای جایگزین را ارائه می دهند. از آنجایی که بسیاری از این روش‌ها خدماتی با بودجه خصوصی هستند، ممکن است منافع مالی برای شرکت در بازار در حال گسترش مراقبت‌های پزشکی جایگزین وجود داشته باشد. این امر منجر به عدم اطمینان در رابطه بین پزشک و بیمار می شود.
این مقاله بررسی می‌کند که مقررات قانونی موجود تا چه اندازه کثرت‌گرایی در پزشکی را در نظر می‌گیرد و تا چه اندازه محدودیت‌هایی را برای آزادی درمان پزشکی تعیین می‌کند. با توجه به موقعیت روش های پزشکی جایگزین، قانون مسئولیت، قانون دارو و مقررات حقوق اجتماعی تحت تجزیه و تحلیل کامل قرار می گیرد.

Trotz der großen Erfolge der naturwissenschaftlich geprägten Schulmedizin gewinnen alternativmedizinische Heilverfahren seit Jahrzehnten stetig an Zulauf. Deren Wert wird in Fachkreisen verbreitet kritisch beurteilt, vor allem mit Blick auf die zunehmende Evidenzbasierung in der Medizin. Trotzdem bieten auch Ärzte verstärkt Alternativmedizin an. Weil es sich bei vielen dieser Verfahren um privat zu finanzierende Leistungen handelt, können finanzielle Interessen der Teilnahme an dem expandierenden alternativmedizinischen Gesundheitsmarkt bestehen. Das führt zu Verunsicherungen in der Beziehung zwischen Arzt und Patient.
Die vorliegende Abhandlung untersucht, inwieweit die bestehenden gesetzlichen Regelungen dem Pluralismus in der Medizin Rechnung tragen und inwieweit sie der ärztlichen Therapiefreiheit Grenzen setzen. Im Hinblick auf die Stellung alternativmedizinischer Methoden werden haftungsrechtliche, arzneimittelrechtliche und sozialrechtliche Vorschriften einer eingehenden Analyse unterzogen.