Alternative Voices: Essays on Contemporary Vocal and Choral Composition

ایستوان آنهالت، که خود آهنگساز بسیاری از آثار آوازی است، مطالعه ای بین رشته ای در مورد موسیقی نوآورانه آوازی و کر که از زمان جنگ جهانی دوم در اروپا و آمریکای شمالی ظهور کرده است، نوشته است. این موسیقی شنوندگان خود را شگفت زده، گیج، گاهی شوکه و اغلب عمیقاً تحت تأثیر قرار داده است، و نویسنده ریشه های آن را بررسی می کند.

آنهالت به طور مختصر پیشینیان این موسیقی انقلابی را ترسیم می کند و سپس موضوع را با نگاهی دقیق به آن نشان می دهد. آثار سه تن از بزرگترین آهنگسازان موسیقی آوازی و کرال مدرن: Sequenza III لوسیانو بریو برای صدای تک نفره زن، Gyӧrgy Ligeti Nouvelles Aventures برای سه صدای انفرادی و گروه سازهای کوچک، و Trois Poèmes d'Henri Michaux ویتولد لوتوسلاوسکی برای گروه کر و ارکستر بزرگ.

نویسنده در ادامه به دنبال تدوین چارچوبی مفهومی برای توضیح ترکیب آوازی پس از جنگ است. او در مورد روابط بین شعر و موسیقی، گویندگی و آواز، تئاتر و موسیقی و آهنگسازان و اجراکنندگان بحث می کند. او مضامین تکرار شونده را در مجموعه‌اش شناسایی و بررسی می‌کند، از جمله نام‌های مقدس و نفرین‌شده، تکرار به‌عنوان تکنیکی اسطوره‌ای و/یا عرفانی، محرمانه‌ها، عناصر جادویی در موسیقی و زبان، و موسیقی به‌عنوان منظره یا جشن و به‌عنوان جستجوی گذشته. آنهالت همچنین عناصر ساختاری و رویه‌های ترکیبی مورد استفاده در ایجاد این نوع موسیقی را در نظر می‌گیرد.

ارتباطات پیچیده با سایر فعالیت‌های خلاقانه که نمونه‌ای از آهنگسازی آوازی مدرن هستند، به ساخت آن کمک می‌کنند، همانطور که آنهالت به وضوح نشان می‌دهد، موزاییکی غنی فوق‌العاده است. از صداهای جایگزین.

Istvan Anhalt, himself a composer of many vocal works, has written an interdisciplinary study of the innovative vocal and choral music that has emerged in Europe and North America since the Second World War. This music has amazed, confused, sometimes shocked, and often deeply moved its listeners, and the author probes its very roots.

Anhalt sketches briefly the antecedents of this revolutionary music and then illustrates the subject by looking closely at works by three of the greatest composers of modern vocal and choral music: Luciano Berio’s Sequenza III for female solo voice, Gyӧrgy Ligeti's Nouvelles Aventures for three solo voices and small instrumental ensemble, and Witold Lutoslawski’s Trois Poèmes d’Henri Michaux for large chorus and orchestra. 

The author next seeks to formulate a conceptual framework to explain post-war vocal composition. He discusses relationships between poetry and music, speaking and singing, theatre and music, and composers and performers. He identifies and examines recurring themes in his corpus, including hallowed and cursed names, repetition as a mythical and/or mystical technique, the arcane, magical elements in music and language, and music as spectacle or celebration and as a search for the past. Anhalt also considers the structural elements and compositional procedures used in creating this type of music.

The complex associations with other creative activities that typify modern vocal composition help to make it, as Anhalt shows clearly, an extraordinary rich mosaic of alternative voices.