Alter(n) als ‚Gesellschaftliches Problem‘?: Zur Vergesellschaftung des Alter(n)s im Kontext der Modernisierung

(شرایط، معنا، ویژگی ها) و بنابراین رابطه متقابل بین سن(ها) و جامعه. در حالی که ابعاد اجتماعی سالمندی و اهمیت آن برای جامعه، در کنار مشکلات فردی و اجتماعی سالمندی، ممکن است قبلاً در عمل به شدت توسعه یافته باشد (ر.ک. فصل 5 و 6)، پیری شناسی همچنان رشته اصلی متمرکز بر مسائل فردی و اجتماعی است. سالخورده). به نظر می‌رسد که بحث عمومی، سیاسی، به‌ویژه اجتماعی-سیاسی از یک سو و درمان‌های علمی توسط پیرشناسی رایج از سوی دیگر با همخوانی چندانی ندارد. جامعه‌شناسی، به‌عنوان رشته‌ای دانشگاهی که صریحاً و در اصل به رابطه متقابل انسان و جامعه می‌پردازد، که بنابراین باید به رابطه متقابل میان سالمندی و جامعه نیز تأمل کند، به‌طور خودکار از این تحریف دیدگاه‌ها مصون نیست. با توجه به دیدگاه‌ها و موضوع آن - انتظار می‌رود که نه تنها مشکلات اجتماعی را در پیچیدگی‌شان تشخیص دهد و توصیف کند، بلکه بداند چگونه آنها را در یک مفهوم اجتماعی-نظری بیشتر جای دهد. در این معنا، پیری را باید به عنوان چالشی برای نظریه جامعه‌شناختی (نه تنها] نظریه پیرشناختی) درک کرد (همچنین رجوع کنید به کوهلی 1988؛ 1990). این که تا چه حد این چالش پذیرفته شده است و نقاط شروعی در آن وجود دارد در فصل 3 در زیر بررسی شده است. 3. دیدگاه‌های جامعه‌شناختی در مورد سن(ها) و جامعه \"نظریه جامعه‌شناختی پیری و سالمندی... وظیفه‌ای فکری است که هر بار دوباره مطرح می‌شود.

(Bedingungen, Bedeutung, Ausprägung) und damit des Wechselverhältnisses von Alter(n) und Gesellschaft. Während sich die gesellschaftlichen Dimensionen des Alter(n)s, seine Bedeutung fur Gesellschaft, neben der individuellen und sozialen Alter(n)sproblematik, praktisch bereits sehr stark entwickelt haben dürften (vgl. Kap. 5, 6), bleibt Gerontologie als Disziplin primär auf Fragen des individuellen und sozialen Alter(n)s konzentriert. Die öffentliche, politische, insbesondere sozialpolitische Diskus­ sion auf der einen Seite und wissenschaftliche Bearbeitung durch die vorherrschende Gerontologie auf der anderen Seite scheinen sich wenig zu entsprechen. Soziologie als diejenige wissenschaftliche Disziplin, die sich explizit und originär mit dem Wechselverhältnis von Mensch und Gesellschaft befaßt, die damit auch das Wech­ selverhältnis von Alter(n) und Gesellschaft reflektieren müßte, ist nicht automatisch vor dieser Verzerrung der Perspektiven gefeit Allerdings kann von ihr - gemäß ihrer Per­ spektiven und ihres Gegenstands -erwartet werden, daß sie nicht nur die gesellschaft­ liche Problematik in ihrer Komplexität erkennt und beschreibt, sondern diese auch in ein weiterfuhrendes gesellschaftstheoretisches Konzept einzubetten weiß. In diesem Sinne ist Alter(n) als Herausforderung an die soziologische Theorie (nicht [nur] die gerontologi­ sche) zu verstehen (vgl. auch Kohli 1988; 1990). Inwiefern diese Herausforderung bis­ lang angenommen worden ist, und wo sich dazu Ansatzpunkte bieten, wird im folgenden Kapitel 3 untersucht. 3. Soziologische Perspektiven auf Alter(n) und Gesellschaft "Eine soziologische Theorie des Alters und des Alterns ist . . . eine intellektuelle Aufgabe, die sich jeweils neu stellt.