دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Rosalind Galt
سری: Film and Culture Series
ISBN (شابک) : 023120132X, 9780231201322
ناشر: Columbia University Press
سال نشر: 2021
تعداد صفحات: 312
[311]
زبان: English
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 17 Mb
در صورت تبدیل فایل کتاب Alluring Monsters: The Pontianak and Cinemas of Decolonization به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب هیولاهای جذاب: پونتیاناک و سینماهای استعمارزدایی نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
پنتیاناک، یک روح خونآشام زن ترسناک، یک شخصیت قدرتمند در
فرهنگهای مالایی است، همانطور که دراکولا در غرب در آسیای جنوب
شرقی محبوب و ترسناک است. در سنت آنیمیستی، او زنی است که در
هنگام زایمان مرده است و بازگشت انتقام جویانه او هنجارهای جنسیتی
و سلسله مراتب اجتماعی را به هم می زند. پونتیاناک برای اولین بار
در اواخر دوران استعمار سنگاپور در مجموعه ای از فیلم های
پرطرفدار که ترکیبی از آنیمیسم بومی و تولید فراملی با نیروی
فرهنگی و سیاسی ژانر وحشت است، روی پرده ظاهر شد.
در هیولاهای جذاب روزالیند گالت به بررسی این موضوع می
پردازد که چگونه و چرا پونتیاناک در فیلم و جامعه آسیای جنوب شرقی
پسااستعماری زندگی جدیدی پیدا کرد. او استدلال می کند که این شکل
از یک سری اضطراب های متقاطع صحبت می کند: درباره زنانگی و
مدرنیته، جهانی شدن و بومی بودن، هویت های نژادی و ملی، رابطه
اسلام با آنیمیسم، و میراث و تخریب محیط زیست. پونتیاناک پتانسیل
فمینیستی فراوانی را ارائه میکند، اما سیاستهای برهم زننده
جنسیتی او همچنین تئوریهای فیلم فمینیستی و دگرباشانه را با قرار
دادن آنها در گفتگو با معرفتشناسی مالایی آشفته میکند. گالت با
خواندن پونتیاناک بهعنوان چهرهای آشوبکننده پیشااستعماری در
فرهنگهای پسااستعماری، اهمیت سینما را برای تاریخها و نظریههای
استعمارزدایی آشکار میکند. از فیلمهای ترسناک ساخته شده توسط
کاتای کریس و استودیو شاو در دهههای 1950 و 1960 گرفته تا فیلم،
تلویزیون، هنر و داستان معاصر در مالزی و سنگاپور، پونتیاناک در
تمام اشکال رسانهایاش، چگونگی توسعه و رقابت هویتهای
پسااستعماری را روشن میکند. هیولاهای جذاب در ردیابی درهم
تنیدگیهای آنیمیسمهای فمینیستی مالایی با فرهنگهای بصری
پسااستعماری، نشان میدهد که چگونه یک "نظریه پونتیاناک" میتواند
درک زیباییشناسی ضداستعماری و سینمای جهان را تغییر دهد.
The pontianak, a terrifying female vampire ghost, is a
powerful figure in Malay cultures, as loved and feared in
Southeast Asia as Dracula is in the West. In animist tradition,
she is a woman who has died in childbirth, and her vengeful
return upsets gender norms and social hierarchies. The
pontianak first appeared on screen in late colonial Singapore
in a series of popular films that combine indigenous animism
and transnational production with the cultural and political
force of the horror genre.
In Alluring Monsters, Rosalind Galt explores how and why
the pontianak found new life in postcolonial Southeast Asian
film and society. She argues that the figure speaks to a series
of intersecting anxieties: about femininity and modernity,
globalization and indigeneity, racial and national identities,
the relationship of Islam to animism, and heritage and
environmental destruction. The pontianak offers abundant
feminist potential, but her disruptive gender politics also
unsettle queer and feminist film theories by putting them in
dialogue with Malay epistemologies. Reading the pontianak as a
precolonial figure of disturbance within postcolonial cultures,
Galt reveals the importance of cinema to histories and theories
of decolonization. From the horror films made by Cathay Keris
and Shaw Studios in the 1950s and 1960s to contemporary film,
television, art, and fiction in Malaysia and Singapore, the
pontianak in all her media forms sheds light on how
postcolonial identities are both developed and contested. In
tracing the entanglements of Malay feminist animisms with
postcolonial visual cultures, Alluring Monsters reveals
how a “pontianak theory” can reshape understandings of
anticolonial aesthetics and world cinema.