All eyes are upon us: race and politics from Boston to Brooklyn

از قرن نوزدهم، زمانی که شهرهای شمالی خانه جوامع قوی الغاگر بودند و به عنوان نقطه مقابل جنوب برده‌دار عمل می‌کردند، تا نیمه اول قرن بیستم، زمانی که شمال به مقصدی برای آمریکایی‌های آفریقایی تبار که از جیم کرو فرار می‌کردند، تبدیل شد. شمال شرقی ایالات متحده سابقه طولانی در پذیرش و لیبرالیسم داشته است. اما همانطور که مورخ جیسون سوکول در همه چشم ها روی ماست نشان می دهد، ایالت های شمالی مانند ماساچوست، نیویورک و کانکتیکات نیز سنگرهای جداسازی و نژادپرستی عمیق بودند. جیسون سوکول مورخ در کتاب «همه چشم‌ها بر ما هستند» نشان می‌دهد که چگونه شمالی‌ها – سیاه و سفید به طور یکسان – برای درک گذشته و پتانسیل مترقی شمال از دهه 1940 تلاش کرده‌اند، تلاش‌هایی که، او اصرار دارد، به آرامی اما مطمئناً موفق بوده‌اند.
در طول دنیا. جنگ دوم، دومین مهاجرت بزرگ، هجوم آمریکایی های آفریقایی تبار را به شهرهای شمالی آورد و ساکنان را مجبور کرد که تفاوت بین شیوه های نژادی و رفتارهای خود را در نظر بگیرند.

From the 19th century, when northern cities were home to strong abolitionist communities and served as a counterpoint to the slaveholding South, through the first half of the 20th century, when the North became a destination for African Americans fleeing Jim Crow, the Northeastern United States has had a long history of acceptance and liberalism. But as historian Jason Sokol reveals in All Eyes Are Upon Us, northern states like Massachusetts, New York, and Connecticut were also strongholds of segregation and deep-seated racism. In All Eyes Are Upon Us, historian Jason Sokol shows how Northerners—black and white alike—have struggled to realize the North's progressive past and potential since the 1940s, efforts that, he insists, have slowly but surely succeeded.
During World War II, the Second Great Migration brought an influx of African Americans to Northern cities, forcing residents to reckon with the disparity between their racial practices and their...