دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Nic Fields. Peter Dennis
سری: Campaign 269
ISBN (شابک) : 9781782009221, 1782009221
ناشر: Osprey Publishing
سال نشر: 2014.06.20
تعداد صفحات: 98
زبان: English
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 10 مگابایت
کلمات کلیدی مربوط به کتاب آلسیا 52 قبل از میلاد: مبارزه نهایی برای گول: جهان باستان,تاریخ,غیرداستانی,نظامی,تاریخ نظامی,تاریخ,تاریخ باستان
در صورت تبدیل فایل کتاب Alesia 52 BC: The final struggle for Gaul به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب آلسیا 52 قبل از میلاد: مبارزه نهایی برای گول نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
لژیون های سزار در یکی از شگفت انگیزترین نبردهای تاکتیکی تمام
دوران، ارتش گالی ورسینجتوریکس را محاصره کردند. رومیان که
تعدادشان از 6:1 بیشتر بود، خطوط محاصره رو به داخل و خارج ساختند
و از شکستن محاصره توسط گولها جلوگیری کردند. لشکرکشی که به نبرد
منتهی شد، نبوغ را در هر دو طرف آشکار کرد، اگرچه در پایان سزار
شهرت خود را در این اقدامات تثبیت کرد.
در سال 52 قبل از میلاد، تداوم استراتژی نابودی سزار روحیه یأس را
ایجاد کرد که منفجر شد. به شورش قبایل گالی به رهبری نجیب زاده
کاریزماتیک، جوان و آرورنی، ورسینجتوریکس. اگرچه مردم گالی زبان و
فرهنگ مشترکی داشتند، ایجاد ائتلاف بین قبایل به شدت مستقل عملاً
یک شاهکار غیرممکن بود و ادای احترام به شخصیت و مهارت
Vercingetorix بود.
استراتژی Vercingetorix در ابتدا ترسیم بود. رومی ها وارد نبرد
تنومند شدند. Vercingetorix در نبرد میدان باز علیه سزار در
Noviodunum و پس از غارت رومی آواریکوم شکست خورد. با این حال،
اقدامی که در گرگوویا دنبال شد، جدیترین معکوسی بود که سزار در
کل جنگ گالیک با آن روبرو شد. ورسینجتوریکس یک سیاست زیرکانه جنگ
کوچک و مانورهای تدافعی را آغاز کرد که با قطع منابع سزار، حرکات
سزار را به شدت مختل کرد. برای سزار، تابستان تلخی بود - کل شرکت
گالیکی او با انحلال مواجه شد.
در این رویداد، سزار با رهبری درخشان، نیروی بازوها، و گاهاً شانس
کامل، موفق شد. این به محاصره آلسیا (شمال دیژون) رسید که خود
سزار به طرز درخشانی آن را روایت می کند (Bellum
Gallicum7.68-89). با 80000 جنگجو و 1500 سوارش که بر فراز یک
مسا در آلسیا سنگر گرفته بودند، ورسینجتوریکس که از ستاره عبور
کرده بود معتقد بود آلسیا غیرقابل حمله است. سزار با فرماندهی
کمتر از 50000 لژیونر و نیروهای کمکی مختلف، محاصره را آغاز کرد.
سپس ورسینجتوریکس سواره نظام خود را برای جمع آوری نیروهای کمکی
از سراسر گال اعزام کرد و سزار نیز به نوبه خود، یک دیوار دوگانه
از استحکامات در اطراف آلسیا که رو به اپیدوم و دور از آن قرار
داشت، ساخت. هنگامی که ارتش امداد گالی وارد شد، رومی ها با
جنگجویان در آلسیا به اضافه 250000 جنگجو و 8000 سوار که از بیرون
حمله می کردند روبرو شدند. سزار به طرز ماهرانه ای از خطوط داخلی،
استحکامات و آموزش و انضباط بیشتر افرادش استفاده کرد تا برتری
گالی ها را جبران کند، اما پس از دو روز نبرد سنگین، ارتش او تا
حد شکست تحت فشار قرار گرفت. در روز سوم، گولها، مجهز به
منظرهها، نردبانها و قلابهای قلابگیر، زاویه شمالغربی اطراف
را به تصرف خود درآوردند، که نقطهای مهم در محاصره رومیان بود.
در ناامیدی، سزار شخصاً آخرین ذخیره خود را در یک ضدحمله انجام
دهید یا بمیرید، رهبری کرد، و هنگامی که سواران ژرمنی او از گول
ها پیشی گرفتند و آنها را به عقب بردند، نبرد قاطعانه تغییر کرد.
ارتش امداد نیرومند عقب رانده شد.
Vercingetorix سرانجام شکست را پذیرفت و روز بعد کل نیرو تسلیم
شد. آلسیا آخرین مقاومت مهم در برابر اراده روم در گول بود.
تقریباً همه قبیلههای گالی در یک شکست فاجعهبار درگیر شدند و به
اندازهای اسیر برای هر لژیونر وجود داشت که میتوانست یک نفر را
به عنوان برده بفروشد. آلسیا به معنای واقعی نماد انقراض آزادی
گالی بود. شورش ها می آمدند و می رفتند، اما دیگر هرگز یک جنگ
سالار گالی مستقل از روم بر سلت های گال تسلط نداشت.
Caesar's Legions laid siege to Vercingetorix's Gallic army in
one of the most tactically amazing battles of all time.
Outnumbered 6:1, the Romans built siege lines facing inward and
outward and prevented the Gauls from breaking the siege. The
campaign leading to the battle revealed ingenuity on both
sides, though in the end Caesar established his fame in these
actions.
In 52 BC, Caesar's continued strategy of annihilation had
engendered a spirit of desperation, which detonated into a
revolt of Gallic tribes under the leadership of the
charismatic, young, Arvernian noble, Vercingetorix. Though the
Gallic people shared a common language and culture, forging a
coalition amongst the fiercely independent tribes was a
virtually impossible feat, and it was a tribute to
Vercingetorix's personality and skill.
Initially Vercingetorix's strategy was to draw the Romans into
pitched battle. Vercingetorix was soundly beaten in the open
field battle against Caesar at Noviodunum, followed by the
Roman sack of Avaricum. However, the action that followed at
Gergovia amounted to the most serious reverse that Caesar faced
in the whole of the Gallic War. Vercingetorix began a canny
policy of small war and defensive maneuvers, which gravely
hampered Caesar's movements by cutting off his supplies. For
Caesar it was to be a grim summertime - his whole Gallic
enterprise faced liquidation.
In the event, by brilliant leadership, force of arms, and
occasionally sheer luck, Caesar succeeded. This culminated in
the siege of Alesia (north of Dijon), which Caesar himself
brilliantly narrates (Bellum Gallicum7.68-89). With his
80,000 warriors and 1,500 horsemen entrenched atop a mesa at
Alesia, the star-crossed Vercingetorix believed Alesia was
unassailable. Commanding less than 50,000 legionaries and
assorted auxiliaries, Caesar nevertheless began the siege.
Vercingetorix then dispatched his cavalry to rally
reinforcements from across Gaul, and in turn Caesar constructed
a contravallation and circumvallation, a double wall of
fortifications around Alesia facing toward and away from the
oppidum. When the Gallic relief army arrived, the Romans faced
the warriors in Alesia plus an alleged 250,000 warriors and
8,000 horsemen attacking from without. Caesar adroitly employed
his interior lines, his fortifications, and the greater
training and discipline of his men to offset the Gallic
advantage, but after two days of heavy fighting, his army was
pressed to the breaking point. On the third day, the Gauls,
equipped with fascines, scaling ladders and grappling hooks,
captured the northwestern angle of the circumvallation, which
formed a crucial point in the Roman siege works. In
desperation, Caesar personally led the last of his reserves in
a do-or-die counterattack, and when his Germanic horsemen
outflanked the Gauls and took them in the rear, the battle
decisively turned. The mighty relief army was repulsed.
Vercingetorix finally admitted defeat, and the entire force
surrendered the next day. Alesia was to be the last significant
resistance to Roman will in Gaul. It involved virtually every
Gallic tribe in a disastrous defeat, and there were enough
captives for each legionary to be awarded one to sell as a
slave. In a very real sense Alesia symbolized the extinction of
Gallic liberty. Rebellions would come and go, but never again
would a Gallic warlord independent of Rome hold sway over the
Celts of Gaul.
Cover......Page 1
Contents......Page 3
Introduction......Page 5
Chronology......Page 13
Opposing Commanders......Page 17
Opposing Armies......Page 22
Opposing Plans......Page 33
The Campaign......Page 37
Aftermath......Page 82
The Battlefield Today......Page 87
Glossary and Abbreviations......Page 91
Bibliography......Page 93
Index......Page 95
Imprint......Page 98