Aktivisten der Normalbiographie: Zur biographischen Dimension prekärer Arbeit

طبق مطالعات انجام شده در مورد مشاغل ناامن، کارمندان ناامن از کمبود فرصت برای برنامه ریزی زندگی خود و تلاش برای یک زندگی نامه عادی شکایت دارند. در عین حال، این حقیقت است که افراد مدت‌هاست با زندگی‌نامه‌های عادی خداحافظی کرده‌اند و (می‌خواهند) زندگی‌نامه‌های ناپیوسته‌ای داشته باشند. دانیلا شیک این دو رشته بحث را از لحاظ نظری و تجربی به هم مرتبط می کند. او با استفاده از تحلیل‌های موردی بیوگرافی، ارتباط فعلی را که بیوگرافی معمولی از طریق موقعیت‌های شغلی نامطمئن به دست می‌آورد، بررسی می‌کند. در نتیجه، این به‌عنوان هیچ گزینه زندگی‌نامه‌ای که از دنیا رفته است به نظر نمی‌رسد، بلکه به‌عنوان حلقه‌ای بین فرد و جامعه کارگری ظاهر می‌شود: به عنوان زندگی - تنها چیزی که افراد می‌دانند.

Folgt man Studien zur Prekarisierung, beklagen unsicher Beschäftigte die fehlende Möglichkeit zur Lebensplanung und streben nach der Normalbiographie. Gleichzeitig gilt als Binsenweisheit, dass sich die Einzelnen längst von der Normalbiographie verabschiedet haben und diskontinuierliche „Patchworkbiographien“ leben (wollen). Daniela Schiek verbindet diese beiden Diskussionsstränge theoretisch wie empirisch; mittels biographischer Fallanalysen untersucht sie die gegenwärtige Relevanz, die die Normalbiographie durch prekäre Erwerbslagen erlangt. Im Ergebnis zeigt sich diese nicht als irgendeine und dabei vergangene biographische Option, sondern als Scharnier zwischen Individuum und Arbeitsgesellschaft: als Leben – das einzige, das Individuen kennen.