دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Semple. Clive
سری:
ناشر: Pen and Sword
سال نشر: 2012
تعداد صفحات: 0
زبان: English
فرمت فایل : EPUB (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 5 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب Airway to the East 1918-1920 به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب راه هوایی به شرق 1918-1920 نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
بررسی اجمالی: منشأ چیزی که به طور رسمی به عنوان مسیر هوایی شماره 1 شناخته شد، در تمایل نیروی هوایی سلطنتی تازه تاسیس برای انتقال چندین اسکادران از اولین بمب افکن سنگین که در آن زمان اخیراً طراحی شده بود برای ورود به خدمت - Handley Page O/400، به جنگ در خاورمیانه. این هواپیما با موفقیت هایی در جبهه غربی خدمت کرده بود، البته نه در ظرفیت دوربرد. در بهار 1918، "بیلی" بورتون، فرمانده بال شماره 5 وینگ، درخواست کرد که یکی از هواپیماهای HP O/400 به مصر پرواز کند. این توسط سرلشکر سر فردریک سایکس تایید شد. قبل از ادامه پرواز، برنامه ریزی زیادی لازم بود زیرا حداکثر برد هواپیما تنها 600 مایل بود. چندین پایگاه سوخت گیری و تعمیر و نگهداری در طول مسیر مورد نیاز بود. زمانی که در سال 1918 برنامه ریزی شد، مسیر از پاریس بود - لیون، ایستر، پیزا، رم، بارلتا، تارانتو، آتن، کرت، مرسا ماترو و در نهایت قاهره. هر ایستگاه فرود به سوخت، قطعات یدکی، ارتباطات و پرسنل پشتیبان نیاز دارد. در 50 جولای 1918 یک HPO/400 جدید با بورتون و خلبانش سرگرد مک لارن به همراه دو خدمه از منستون در کنت به راه افتاد. پس از یک پرواز نسبتاً بدون مشکل، بمب افکن در شامگاه 7 اوت به ابوکر، اسکندریه رسید. در نتیجه، RAF تصمیم گرفت از این مسیر برای پرواز چند اسکادران بمب افکن هندلی پیج در مدت کوتاهی پس از پایان جنگ استفاده کند. رهبران عرب دریافته بودند که وعده متفقین مبنی بر بازگرداندن زمین های تصرف شده ترکیه به آنها دروغی دوگانه است و فرانسه و بریتانیا کنترل منطقه را به دست خواهند گرفت. این امر به طور طبیعی منجر به ناآرامی ها و شورش های گسترده در سراسر سرزمین های خاورمیانه می شود. بمبافکنها برای سرکوب شورش و خرابکاری که رخ داده بود مورد نیاز بودند. بنابراین، در 3 می 1919، اسکادران 58 از فرانسه در مسیر شماره 1 هوایی قرار گرفت. این یک حرکت زودهنگام بود زیرا بسیاری از فرودگاه های سوخت رسانی در طول مسیر برای مشتریان ورودی آماده نشده بودند. هرج و مرج رخ داد - تا 1 نوامبر سه اسکادران اعزام شدند. از 51 بمب افکن فرستاده شده فقط 26 فروند وارد شده بودند، 10 فروند در مسیر گیر افتاده بودند و 15 فروند به دلیل شکستگی یا گم شدن در دریا از بین رفته بودند و 11 خدمه هواپیما تلف شده بودند. این داستان توسعه مسیر است. این در نهایت اولین مرحله از مسیر هوایی امپریال به استرالیا را تشکیل خواهد داد.
Overview: The origins of what became officially known as No 1 Aerial Route lay in the newly formed Royal Air Force's desire to move several squadrons of the then recently designed first heavy bomber to enter service - the Handley Page O/400, to the war in the Middle-East. The aircraft had served on the Western Front with some success, although not in the long-range capacity. During the spring of 1918, the Wing Commander of No 5 Wing, 'Billy' Borton, requested that one of the HP O/400 aircraft be flown to Egypt. This was approved by Major General Sir Frederick Sykes. Before the flight could proceed a great deal of planning was required since the aircraft's maximum range was only 600 miles. Several refueling and maintenance bases along the route were required. When planned in 1918 the route was from Paris - Lyons, Istres, Pisa, Rome, Barletta, Taranto, Athens, Crete, Mersa Matru and finally Cairo. Each landing station would require fuel, spares, and communications and back-up personnel. On July 50.00 1918 a new HPO/400 set off from Manston in Kent with Borton and his pilot Major McLaren plus two crew. After a comparatively trouble-free flight the bomber arrived in Aboukir, Alexandria on the evening of 7 August. As a result, the RAF decided to use this route to fly several squadrons of the Handley Page bombers shortly after the war had ended. The Arab leaders had found out that the Allie's promise that the captured Turkish lands would be returned to them was a duplicitous lie and that France and Great Britain would take control of the area. This quite naturally lead to massive unrest and rioting throughout the middle-eastern lands. The bombers were needed to quell the rioting and sabotage that had broken out. Thus, on 3 May 1919 58 Squadron set of from France on No 1 Aerial Route. It was a premature departure since many of the refueling airfields along the route were not prepared for there incoming customers. Chaos ensued - by 1 November Three Squadrons had been dispatched. Of the 51 bombers sent only 26 had arrived, ten were stuck en-route and 15 had been written-off as broken or lost at sea and 11 aircrew had perished.This is the story of the development of the route. It would eventually form the first stage of the Imperial Air Route to Australia.