Agroforestry Systems in India: Livelihood Security & Ecosystem Services

Agroforestry، واژه ای که در اوایل دهه هفتاد ابداع شد، جایگاه خود را در تمامی کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه جهان باز کرده است و اکنون به عنوان یک رویکرد مهم برای تضمین امنیت غذایی و بازسازی محیط های روستایی تاب آور شناخته شده است. هند یک پیشرو در تمام دوران در کشاورزی زراعت بوده است. منطقه جنوب و جنوب شرقی آسیا که شامل هند است اغلب به عنوان مهد جنگلداری زراعت توصیف می شود. تقریباً همه اشکال سیستم‌های زراعت جنگلی در سراسر هند در مناطق بوم‌گردی از دشت‌های مرطوب استوایی گرفته تا بیوم‌های مرتفع و معتدل، و مناطق جنگل‌های بارانی پر مرطوب تا زمین‌های خشک خشک وجود دارند. این کشور نه تنها از نظر تنوع عظیم و سنت طولانی در عمل جنگلداری زراعتی، بلکه در پرورش پیشرفت های علمی در این زمینه، در میان جامعه ملل رتبه اول را دارد. اگروفارستری برای زمین‌ها و جوامع خصوصی کشاورزی و جنگلی اعمال می‌شود که شامل زمین‌های بسیار فرسایش‌پذیر، مستعد سیل، از نظر اقتصادی حاشیه‌ای و زمین‌های حساس به محیط‌زیست می‌شود. وضعیت معمول کشاورزی است، جایی که درختان برای ایجاد مزایای مورد نظر اضافه می شوند. اگروفارستری امکان تنوع بخشیدن به فعالیت های مزرعه و استفاده بهتر از منابع زیست محیطی را فراهم می کند. به دلیل افزایش جمعیت انسان و گاو، تقاضای فزاینده ای برای غذا و همچنین علوفه، به ویژه در کشورهای در حال توسعه مانند هند وجود دارد. تا کنون، هیچ سیاستی که با ویژگی‌های خاص در جنگل‌های زراعتی در هند سروکار داشته باشد، وجود ندارد. اما، شورای تحقیقات کشاورزی هند در مورد دامنه داشتن یک سیاست ملی کشاورزی در بسترهای مناسب بحث کرده است. با این حال، توسعه یک سیاست مستلزم مجموعه داده های خوب و قابل اعتماد از گوشه های مختلف کشور در مورد موضوع است. این جلد ترکیبی شامل 13 فصل، تلاشی است برای جمع‌آوری اطلاعات موجود به شیوه‌ای طبقه‌بندی‌شده در محیط‌های مختلف سیستم، مشکلات و راه‌حل‌ها، و همگرایی آن‌ها در یک پشتیبانی سیاست.

Agroforestry, the word coined in early seventies, has made its place in all the developed and the developing countries of the world and is now recognized as an important approach to ensuring food security and rebuilding resilient rural environments. India has been an all-time leader in agroforestry. The South and Southeast Asia region comprising India is often described as the cradle of agroforestry. Almost all forms of agroforestry systems exist across India in ecozones ranging from humid tropical lowlands to high-altitude and temperate biomes, and perhumid rainforest zones to parched drylands. The country ranks foremost among the community of nations not only in terms of this enormous diversity and long tradition of the practice of agroforestry, but also in fostering scientific developments in the subject. Agroforestry applies to private agricultural and forest lands and communities that also include highly erodible, flood-prone, economically marginal and environmentally sensitive lands. The typical situation is agricultural, where trees are added to create desired benefits. Agroforestry allows for the diversification of farm activities and makes better use of environmental resources. Owing to an increase in the population of human and cattle, there is increasing demand of food as well as fodder, particularly in developing countries like India. So far, there is no policy that deals with specifics in agroforestry in India. But, the Indian Council of Agricultural Research has been discussing on the scope of having a National Agroforestry Policy in appropriate platforms. However, evolving a policy requires good and reliable datasets from different corners of the country on the subject matter. This synthesis volume containing 13 chapters is an attempt to collate available information in a classified manner into different system ecologies, problems and solutions, and converging them into a policy support.