Agrammatismus im Koreanischen

آیا گراماتیسم در کره ای وجود دارد؟ از یک سو، امروزه این سوال مطرح است که آیا حتی می توان از «آگراماتیسم» به عنوان یک الگوی اختلال سندرمی صحبت کرد یا خیر، از سوی دیگر، زبان کره ای ویژگی هایی دارد که این اختلال را از منظر رویکرد سازگاری جالب می کند.

Jin-Ae Bae با تمرکز بر رویکردهای مختلف به فرضیه‌های کسری و استراتژی، رویکردهای توضیحی به اگراماتیسم را مورد بحث قرار می‌دهد. به عنوان بخشی از رویکرد انطباق، او بر تجزیه و تحلیل فرم‌های بیضوی تمرکز می‌کند و بررسی می‌کند که آیا زبان دستوری استفاده شده توسط آفازیک‌ها از بیضی‌های زبانی صحیح استفاده می‌کند یا اینکه به احتمال زیاد حذف، عبارات ناقص و بیضی‌های اشتباه هستند. او در مطالعه تجربی خود، شرایط تولید زبان آزاد و برانگیخته ده سخنران آفازی و ده سخنران استاندارد را بررسی می کند، خطاها را در سطح عبارت و کلمه تجزیه و تحلیل می کند و توضیحات خود را توسعه می دهد. بنابراین برای اولین بار یک تصویر متمایز از آگراماتیسم کره ای ارائه می شود.

Gibt es den Agrammatismus im Koreanischen? Einerseits wird heute in Frage gestellt, ob man von "Agrammatismus" als einem syndromatischen Störungsmuster überhaupt sprechen kann, andererseits weist die koreanische Sprache Spezifika auf, die aus der Perspektive eines Adaptationsansatzes dieses Störungsbild besonders interessant machen.

Jin-Ae Bae erörtert die Erklärungsansätze zum Agrammatismus, wobei sie vor allem verschiedene Ansätze der Defizit- und der Strategiehypothese beleuchtet. Im Rahmen des Adaptationsansatzes konzentriert sie sich auf die Analyse elliptischer Formen und untersucht, ob in der agrammatischen Sprache von Aphasikern sprachlich korrekte Ellipsen verwendet werden oder ob es sich eher um Auslassungen, unvollständige Phrasen und fehlerhafte Ellipsen handelt. In ihrer empirischen Studie überprüft sie die freien und elizitierten Sprachproduktionsbedingungen von zehn Aphasikern und zehn Normsprechern, analysiert Fehler auf der Phrasen- und Wortebene und entwickelt eigene Erklärungsansätze. Damit wird erstmals ein differenziertes Bild des koreanischen Agrammatismus präsentiert.