Aging and Drug Therapy

یکی از بزرگترین پیشرفت‌های پزشکی سالمندان در ربع قرن گذشته، افزایش درک امکانات درمان برای بیماران سالمند بوده است. بی توجهی جای خود را به یک تلاش درمانی خوش بینانه تر داده است و افراد مسن بی شماری از این رویکرد سود برده اند. اما یک اشکال نیز وجود دارد و آن خطر عوارض جانبی خطرناک دارو است که اغلب به طور مستقیم با قدرت بیولوژیکی دارو متناسب است و ممکن است به طور غیرقابل پیش بینی به دلیل تغییرات در ارگانیسم سالخورده افزایش یابد. در واقع تغییرات آناتومیکی و بیولوژیکی در سنین بالا هم سینتیک اکثر داروها و هم پاسخ گیرنده را تغییر می دهد. با توجه به این تغییرات، تحمل فردی بیماران مسن به درمان دارویی ممکن است کاملاً متفاوت از افراد جوان باشد. بنابراین، به دلایل مختلف، بیماران مسن داروهای بیشتری دریافت می کنند، اما آنها در معرض خطر بیشتری برای مواجهه با عوارض جانبی هستند، که اغلب ویژگی های بالینی غیر معمول را نشان می دهند. بنابراین می توان از "اختلالات iatrogenic سالمندی" صحبت کرد و اشاره کرد که برخی از این عوارض جانبی توسط یک بیماری زایی پیچیده به دلیل شرایط پاتوفیزیولوژیکی خاص در سالمندان تعیین می شود. تشويق عادت به ارزيابي خطر بالقوه در مقابل مزاياي مورد انتظار داروها با رعايت اصولي كه در ارزيابي نسبت هزينه/منفعت اتخاذ شده است، مهم است.

One of the greatest advances in Geriatric Medicine during the last quarter of a century has been the increased realization of the possibilities of treatment for elderly patients. Neglect has been replaced by a more optimistic therapeutic endeavour and countless old people have benefitted from this approach. But there is also a drawback, and this is the risk of hazardous side effects of medication which are often directly proportional to the biological potency of the drug and may be unpredictably increased due to changes in the senile organism. In fact the anatomical and biological changes in old age alter both the kinetics of most drugs and the receptor response. On account of these changes the individual tolerance of aged patients to drug therapy may be quite different from that of younger subjects. Thus for a variety of reasons elderly patients receive more drugs, but they are at a higher risk of encountering adverse reactions, which often show atypical clinical features. We can therefore speak of "geriatric iatrogenic disorders" and point out that some of these side effects are determined by a complex pathogenesis due to the particular pathophysiological condition in the elderly. It is important to encourage the habit of individ­ ually evaluating potential risk versus expected advantages of drugs in keeping with the same principles adopted in the evaluation of cost/benefit ratio.