دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
دانلود کتاب Agape and Eros
دانلود کتاب آگاپه و اروس
مشخصات کتاب
Agape and Eros
ویرایش:
نویسندگان: Nygren Anders
سری:
ناشر: Philadelphia, Wesminster press
سال نشر: 1953
تعداد صفحات: 381
زبان: English
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 34 مگابایت
قیمت کتاب (تومان) : 53,000
در صورت تبدیل فایل کتاب Agape and Eros به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب آگاپه و اروس نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
توضیحاتی در مورد کتاب آگاپه و اروس
اثر "آگاپه و اروس" در دهه 1930 نوشته شد، در زمانی که فیلسوفان شروع به درک این موضوع کردند که زبان به اندازه کافی واقعیت را منعکس نمی کند، استفاده از زبان فقط نحوه درک آن را تغییر می دهد. متعاقب آن، آندرس نیگرن، متکلم سوئدی، در مطالعه خود بر این نکته تمرکز کرد که تاکنون، مطالعات الهیات متعددی به تحلیل جزئیات تعالیم مسیحی پرداخته است که اساساً از همان ایده عشق الهی انتزاع شده است. اما این مفهوم خود بارها در طول توسعه دکترین مسیحی تغییر کرد و تا حد زیادی ارتباط خود را با معنای کلی اصلی خود در متن یونانی عهد جدید از دست داد. عشق \"آگاپ\"، \"بی انگیزه\" به ارزش موضوع عشق بستگی ندارد، اما در عین حال خود ارزش را تعیین می کند. اخلاق سنت پل، دومین بنیانگذار مسیحیت، بر اساس چنین تجسمی از عشق مسیحی استوار بود. با این حال، اخلاق دنیای باستان تحت سلطه "اروس" بود - عشق خود محور، زاده زیبایی و تلاش برای تصاحب هدف خود، گاهی اوقات جنسی. بنابراین، متفکران مسیحی گرایش عرفانی به گنجاندن اروس در معنای عام آگاپه نشان دادند تا چیزی را دربر گیرند که «مربوط به خداوند متعال، جرقه های او، که در واقع با او دشمنی می کنند». تحلیل دقیق آندرس نایگرن از آثار متکلمان مسیحی، از سنت پل تا مارتین لوتر، این امکان را به وجود آورد که این دو احساس غیرقابل مقایسه - آگاپه و اروس - در طول زمان اشتباه گرفته شده اند. از این نظر، تلاش سنت آگوستین برای ترکیب اروس و آگاپه در «کاریتاس»، در مفهومی ترکیبی مورد تأیید کلیسای کاتولیک، مورد انتقاد شدید الهی‌دان سوئدی قرار می‌گیرد و آموزه‌های لوتر را ترجیح می‌دهد، به ویژه زمانی که باز کردن این گره مفهومی و بازیابی مرکز اصلی آن. بنابراین آندرس نیگرن اروس را از شکوه وسوسه انگیز محروم می کند و آگاپه مورد نظر را ارائه می دهد. تنها اشکال کل مطالعه این است که متفکر به این سؤال پاسخ نمی دهد که چگونه می تواند آگاپ، این بی غرض از خودگذشتگی، و همچنین خودخواهی اروس از بین برود. متأسفانه این کتاب با تمام ارزشی که دارد، تا به امروز کمتر شناخته شده است، اما هرکسی که در مورد عشق می نویسد، چه مذهبی و چه سکولار، به سادگی موظف است حداقل یک بار به این تحلیل علمی باشکوه روی آورد.
توضیحاتی درمورد کتاب به خارجی
Труд "Агапе и Эрос" был написан в 1930-ых, в то время, когда философы начинали понимать, что язык отображает действительность не вполне адекватно, использование языка изменяет лишь способ ее восприятия. Следуя этому, шведский богослов Андерс Нигрен в своем исследовании акцентировал внимание на том, что до сегодняшнего дня многочисленные богословские исследования разбирали детали христианского учения, абстрагируясь по сути от самой идеи божественной любви. Но само это понятие много раз изменялось по ходу развития христианского вероучения, во многом утратив связь с общим смыслом своего оригинала в греческом тексте Нового завета. "Агапе", "немотивированная" любовь, не зависит от ценности объекта любви, но при этом сама задает ценность. Этика Св. Павла, второго основателя Христианства строилась именно на таком воплощении христианской любви. Однако этика античного мира была во власти "Эроса" - эгоцентрической любви, рожденной красотой и стремящейся обладать своим объектом, иногда сексуально. Так у христианских мыслителей проявлялась мистическая склонность включать Эрос в общий смысл Агапе, включать что-то "родственное Всевышнему, его искры, на самом деле враждующие с ним". Тщательный анализ Андерса Нигрена трудов христианских богословов, начиная от Св. Павла до Мартина Лютера, позволил установить, что эти два несоизмеримых чувства - агапе и эрос, - были со временем перепутаны. В этом смысле попытку Св. Августина объединить Эрос и агапе в "caritas", в синтетическом понятии, одобренном Католической церковью, шведский богослов подвергает жесткой критике, отдавая предпочтение учению Лютера, в частности, при распутывании этого понятийного узла и восстановлении его исходного центра. Так Андерс Нигрен лишает Эрос дразнящей славы и представляет желательной Агапе. Единственный недостаток всего исследования в том, что мыслитель не дает ответа на вопрос, как может возникнуть агапе, эта незаинтересованная самоотверженность, как впрочем, и исчезнуть себялюбие эроса. К величайшему сожалению, эта книга, при всей ценности, и доныне остается малонеизвестной, однако любой пишущий о любви, то ли религиозной, то ли светской, просто обязан хоть раз обратиться к этому великолепному академическому анализу.
