Against Intellectual Property

این تک نگاری به طور موجه یک کلاسیک مدرن در نظر گرفته می شود. این اثر استفان کینزلا است که باعث بازاندیشی جهانی در بین آزادیخواهان در مورد اساس مالکیت فکری شد. میزس نسبت به ثبت اختراع هشدار داده بود، و راثبارد نیز چنین کرد. اما Kinsella بسیار فراتر می رود و استدلال می کند که وجود حق ثبت اختراع برخلاف بازار آزاد است و در اینجا حق چاپ و علائم تجاری را نیز اضافه می کند. همه آنها از دولت برای ایجاد کمبودهای مصنوعی کالاهای غیر کمیاب استفاده می کنند و از اجبار به گونه ای استفاده می کنند که مغایر با حقوق مالکیت و آزادی قرارداد باشد.

بسیاری از افرادی که این مقاله را برای اولین بار می‌خواندند، برای سختگیری استدلال او آماده نبودند، بحثی که صرفاً به این دلیل که در ابتدا بسیار تکان‌دهنده به نظر می‌رسد زمان می‌برد. اما Kinsella مورد خود را با منطق قدرتمند و مثال‌هایی که قدرت متقاعدکننده‌شان بسیار زیاد است، مطرح می‌کند.

ارتباط در عصر دیجیتال را نمی توان اغراق کرد. دولت با تولیدکنندگان خصوصی انحصاری کار می کند تا از نوآوری جلوگیری کند و پیشرفت فناوری را متوقف کند، در حالی که از اجبار علیه رقبای احتمالی و علیه مصرف کنندگان استفاده می کند. حتی سیاست خارجی ایالات متحده عمیقاً تحت تأثیر سردرگمی های گسترده در مورد آنچه مشروع است و صرفاً به عنوان دارایی مطرح می شود. چیزی که کینسلا به جای این سیستم کارتلی خواستار آن است، چیزی بیشتر یا کمتر از یک بازار آزاد خالص نیست، که به عقیده او چیزی شبیه به آنچه امروز مالکیت فکری می‌نامیم ایجاد نخواهد کرد. او استدلال می کند که IP واقعاً یک کنوانسیون حقوقی برای اجرای دولت است، نه گسترش مالکیت واقعی.

مقالات اندکی که در دهه‌های گذشته نوشته شده‌اند باعث بازاندیشی اساسی شده‌اند. ضروری است که آزادیخواهان این موضوع را به درستی درک کنند و استدلال های همه طرف ها را درک کنند. قطعه Kinsella در اینجا استادانه در ایجاد پرونده ای علیه IP است که به نظر دقیق تر و دقیق تر از هر نوشته ای در سمت چپ، راست یا هر چیز دیگری است.

آن را بخوانید و برای تغییر نظر خود آماده شوید.

71 صفحه، جلد شومیز، 2008

This monograph is justifiably considered a modern classic. It is by Stephan Kinsella who caused a worldwide rethinking among libertarians of the very basis of intellectual property. Mises had warned against patents, and Rothbard did too. But Kinsella goes much further to argue that the very existence of patents are contrary to a free market, and adds in here copyrights and trademarks too. They all use the state to create artificial scarcities of non-scarce goods and employ coercion in a way that is contrary to property rights and the freedom of contract.

Many people who read this essay for the first time were unprepared for the rigor of his argument, which takes time to settle in simply because it seems so shocking at first. But Kinsella makes his case with powerful logic and examples that are overwhelming in their persuasive power.

The relevance in a digital age can't be overstated. The state works with monopolistic private producers to inhibit innovation and stop the progress of technology, while using coercion against possible competitors and against consumers. Even U.S. foreign policy is profoundly affected by widespread confusions over what is legitimate and merely asserted as property. What Kinsella is calling for instead of this cartelizing system is nothing more or less than a pure free market, which he argues would not generate anything resembling what we call intellectual property today. IP, he argues, is really a state-enforce legal convention, not an extension of real ownership.

Few essays written in the last decades have caused so much fundamental rethinking. It is essential that libertarians get this issue right, and understand the arguments on all sides. Kinsella's piece here is masterful in making a case against IP that turns out to be more rigorous and thorough than any written on the left, right, or anything in between.

Read it and prepare to change your mind.

71 page, paperback, 2008