دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Kenneth Hamilton
سری:
ISBN (شابک) : 0195178262, 9780195178265
ناشر:
سال نشر: 2007
تعداد صفحات: 321
زبان: English
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 5 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب After the Golden Age: Romantic Pianism and Modern Performance به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب بعد از عصر طلایی: رمانتیک و عملکرد مدرن نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
کتاب کنت همیلتون به شکلی جذاب و شفاف، اسطورهای که اغلب مورد استناد قرار میگیرد، یک سنت بزرگ یا عصر طلایی پیانیسم را تشریح میکند. این هم برای نوازندگان و هم برای مخاطبانشان توسط پیانیستی نوشته شده است که معتقد است دانش و خوانایی می توانند دست به دست هم بدهند. همیلتون با جزئیات دقیق و در عین حال پر جنب و جوش، سبک اجرای پیانیست های بزرگ از لیست تا پادروسکی را مورد بحث قرار می دهد و به توسعه دور از اجتناب ناپذیر رسیتال پیانو می پردازد. او به طرز سرگرمکنندهای بازگو میکند که چگونه کنسرتهای کلاسیک از رویدادهای پرشور و گاه آشوبآمیز به شکل رسمی و تشییع جنازه از قطعات قابل پیشبینی که امروزه میتوانستند تبدیل شدند، چگونه «احترام به موسیقی» اغلب غیرتاریخی جایگزین بداههپردازیها و اقتباسهای پیانیستها شد. چگونه این رسم بالینی به وجود آمد که مخاطب باید دیده شود و شنیده نشود. پیانیستها در اینجا در کارنامه خود و سنتهای اجرای آن، خوراکی برای تفکر پیدا خواهند کرد. همیلتون شرح می دهد که چرا پیانیست های گذشته همیشه یک قطعه را با اولین نت شروع نمی کردند و نه با آخرین نت پایان می دادند. او تاکید می کند که اضطراب از نت های اشتباه یک روان پریشی نسبتاً جدید است و بازی کاملاً از روی حافظه یک نیاز نسبتاً اخیر است. مخاطبان با شرح واضحی از تفاوت فاحش رسیتال هایی که در آن شرکت می کنند در مقایسه با کنسرت های گذشته روبرو می شوند و اینکه چگونه نقش خود آنها از شرکت کنندگان فعال پر سر و صدا در تجربه کنسرت به دریافت کنندگان منفعل تقدیر هنری از صحنه کاهش یافته است. آنها متوجه خواهند شد که در نهایت چه زمانی شنوندگان متعصب بین حرکات دست از دست کشیدند و چرا در حین انجام آنها بلند صحبت نمی کنند. پیام گسترده کتاب اعلام میکند که هیچ چیزی در مورد تمرینهای کنسرت، برنامهنویسی و سبکهای اجرای پیانو خود ما وجود ندارد. بسیاری از جنبه های رویکرد مدرن غیر تاریخی هستند - برخی قابل ستایش و برخی صرفاً مضحک. آنها همچنین از آنهایی که بهعنوان دوران طلایی به یاد میآیند، بسیار دور هستند.
Kenneth Hamilton's book engagingly and lucidly dissects the oft-invoked myth of a Great Tradition, or Golden Age of Pianism. It is written both for players and for members of their audiences by a pianist who believes that scholarship and readability can go hand-in-hand. Hamilton discusses in meticulous yet lively detail the performance-style of great pianists from Liszt to Paderewski, and delves into the far-from-inevitable development of the piano recital. He entertainingly recounts how classical concerts evolved from exuberant, sometimes riotous events into the formal, funereal trotting out of predictable pieces they can be today, how an often unhistorical "respect for the score" began to replace pianists' improvisations and adaptations, and how the clinical custom arose that an audience should be seen and not heard. Pianists will find food for thought here on their repertoire and the traditions of its performance. Hamilton chronicles why pianists of the past did not always begin a piece with the first note of the score, nor end with the last. He emphasizes that anxiety over wrong notes is a relatively recent psychosis, and playing entirely from memory a relatively recent requirement. Audiences will encounter a vivid account of how drastically different are the recitals they attend compared to concerts of the past, and how their own role has diminished from noisily active participants in the concert experience to passive recipients of artistic benediction from the stage. They will discover when cowed listeners eventually stopped applauding between movements, and why they stopped talking loudly during them. The book's broad message proclaims that there is nothing divinely ordained about our own concert-practices, programming and piano-performance styles. Many aspects of the modern approach are unhistorical-some laudable, some merely ludicrous. They are also far removed from those fondly, if deceptively, remembered as constituting a Golden Age.
Contents......Page 12
List of Figures and Music Examples......Page 14
ONE: Great Tradition, Grand Manner, Golden Age......Page 20
TWO: Creating the Solo Recital......Page 50
THREE: With Due Respect......Page 90
FOUR: A Suitable Prelude......Page 118
FIVE: A Singing Tone......Page 156
SIX: The Letter of the Score......Page 196
SEVEN: Lisztiana......Page 242
EIGHT: Postlude: Post-Liszt......Page 272
Bibliography......Page 300
B......Page 310
C......Page 312
G......Page 313
H......Page 314
L......Page 315
M......Page 316
P......Page 317
R......Page 318
S......Page 319
U......Page 320
Z......Page 321