دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Arthur C. Danto,
سری:
ISBN (شابک) : 9780691209302
ناشر: Princeton University Press
سال نشر: 2021
تعداد صفحات:
زبان: English
فرمت فایل : EPUB (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 9 Mb
در صورت تبدیل فایل کتاب After the End of Art به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب پس از پایان هنر نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
روایت کلاسیک و تحریکآمیز از اینکه چگونه هنر با هنر پاپ بهطور برگشتناپذیر تغییر کرد و چرا زیباییشناسی سنتی نمیتواند به هنر معاصر معنی دهد. یک کلاسیک از نقد و فلسفه هنر، پس از پایان هنر همچنان به ایجاد بحثهای داغ برای ادعای رادیکال و معروف خود ادامه میدهد. هنر در دهه 1960 به پایان رسید. آرتور دانتو، فیلسوفی که همچنین یکی از منتقدان هنری برجسته زمان خود بود، استدلال میکند که مفاهیم سنتی زیباییشناسی دیگر در مورد هنر معاصر صدق نمیکند و ما به فلسفهای از نقد هنری نیاز داریم که شاید بتواند به گیجکنندهترین ویژگی فعلی بپردازد. هنر: اینکه همه چیز ممکن است. پس از پایان هنر، کاوشی بینشگر و سرگرمکننده در مهمترین مسائل زیباییشناختی و فلسفی هنر که توسط ناظر دقیق هنر معاصر انجام شده است، استدلال میکند که با کسوف اکسپرسیونیسم انتزاعی، هنر بهطور غیرقابل برگشتی از مسیر روایی که وازاری به تعریف آن کمک کرد، منحرف شد. در رنسانس علاوه بر این، دانتو نوع جدیدی از انتقاد را مطرح میکند که میتواند به ما در درک هنر در عصر پساتاریخی کمک کند، جایی که مثلاً یک هنرمند میتواند اثری به سبک رامبراند برای خلق یک جناس بصری تولید کند، و در آن نظریههای سنتی نمیتوانند توضیح دهند. تفاوت بین جعبه بریلو اندی وارهول و محصولی که در فروشگاه مواد غذایی یافت می شود. پس از پایان هنر به تاریخ هنر، هنر پاپ، «هنر مردمی»، نقش آینده موزهها و مشارکتهای انتقادی کلمنت گرینبرگ میپردازد، که نقد مبتنی بر زیباییشناسی به نسل قبلی کمک کرد تا مدرنیسم را درک کنند. دانتو با ردیابی تاریخ هنر از یک سنت تقلیدی (این ایده که هنر به تدریج بازنمایی مناسبتر از واقعیت است) تا دوران مدرن مانیفستها (زمانی که هنر با فلسفه هنرمند تعریف میشد)، نشان میدهد که تا قبل از اختراع پاپ نبوده است. هنری که درک تاریخی از ابزار و اهداف هنر باطل شد. حتی هنر مدرنیستی که با زیر سوال بردن شیوههای تولید هنر سعی در گسست از گذشته داشت، به یک روایت وابسته بود.
The classic and provocative account of how art changed irrevocably with pop art and why traditional aesthetics can’t make sense of contemporary art A classic of art criticism and philosophy, After the End of Art continues to generate heated debate for its radical and famous assertion that art ended in the 1960s. Arthur Danto, a philosopher who was also one of the leading art critics of his time, argues that traditional notions of aesthetics no longer apply to contemporary art and that we need a philosophy of art criticism that can deal with perhaps the most perplexing feature of current art: that everything is possible. An insightful and entertaining exploration of art’s most important aesthetic and philosophical issues conducted by an acute observer of contemporary art, After the End of Art argues that, with the eclipse of abstract expressionism, art deviated irrevocably from the narrative course that Vasari helped define for it in the Renaissance. Moreover, Danto makes the case for a new type of criticism that can help us understand art in a posthistorical age where, for example, an artist can produce a work in the style of Rembrandt to create a visual pun, and where traditional theories cannot explain the difference between Andy Warhol’s Brillo Box and the product found in the grocery store. After the End of Art addresses art history, pop art, “people’s art,” the future role of museums, and the critical contributions of Clement Greenberg, whose aesthetics-based criticism helped a previous generation make sense of modernism. Tracing art history from a mimetic tradition (the idea that art was a progressively more adequate representation of reality) through the modern era of manifestos (when art was defined by the artist’s philosophy), Danto shows that it wasn’t until the invention of pop art that the historical understanding of the means and ends of art was nullified. Even modernist art, which tried to break with the past by questioning the ways in which art was produced, hinged on a narrative.