After Cancún: Climate Governance or Climate Conflicts

جهان در پایان رژیم انرژی فسیلی و هسته‌ای با چندین چالش جدی مواجه است: منابع محدود نفت متعارف ارزان را تنها می‌توان با بهره‌برداری از ذخایر نفت غیرمتعارف فائق آمد، به عنوان مثال. نفت دریاهای عمیق انفجار سکوی نفتی Deepwater Horizon در سال 2010 و نشت نفت متعاقب آن خسارات عظیمی را ایجاد کرد که حتی یک سال بعد نیز نمی توان به طور کامل تخمین زد. تهدید مهم‌تر دیگری که از رژیم انرژی فسیلی و هسته‌ای ناشی می‌شود، با فاجعه فوکوشیما مورد توجه ما قرار گرفته است. آخرین اما نه کم اهمیت، مشکل تغییرات آب و هوایی ناشی از افزایش انتشار گازهای گلخانه ای، علیرغم اینکه جامعه بین المللی بر کاهش قابل توجه این انتشارات توافق کرده است، در حال ظهور است. آیا این نتیجه ضعیف پروتکل کیوتو و شکست کنفرانس های پی در پی آب و هوا نتیجه ترجیح استفاده از ابزارهای مبتنی بر بازار است؟ اکثریت دانشمندان، اقتصاددانان و سیاستمداران آب و هوا به کارآیی مقررات «سرپوش و تجارت» اعتقاد دارند. آنها حتی آنها را به عنوان یک عنصر تشکیل دهنده "معامله جدید سبز" یا "بازیابی سبز جهانی" تصور می کنند. مشارکت‌های این جلد، بررسی انتقادی مبانی نظری، پیامدهای سیاسی، و تجربیات تجربی کاربرد مکانیسم‌های بازار و ابزارهای مالی در سیاست‌های آب و هوایی را ارائه می‌کند.

The world is facing several serious challenges at the close of the fossil and nuclear energy regime: the limited resources of cheap conventional oil can only be surmounted by tapping unconventional oil reserves, e.g. deep sea oil. The explosion of the oil platform Deepwater Horizon in 2010 and the subsequent oil spill caused enormous damage, which even a year later cannot be fully estimated. Another even more important threat emanating from the fossil and nuclear energy regime has been brought to our attention by the Fukushima disaster. Last but not least, the problem of climate change caused by an increase in greenhouse gas emissions is looming, despite the fact that the international community has agreed on a considerable reduction of these emissions. Is this poor result of the Kyoto Protocol and the failure of successive climate conferences the consequence of a preference for the use of market-based instruments? The majority of climate scientists, economists, and politicians believe in the efficiency of “cap-and-trade” regulations. They even conceive them as a constituent ingredient of a “Green New Deal” or “Global Green Recovery”. The contributions in this volume provide a critical examination of the theoretical foundations, the political implications, and the empirical experiences of the application of market mechanisms and financial instruments to climate policy.