دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش: [1 ed.]
نویسندگان: Frank B. Wilderson III
سری:
ISBN (شابک) : 163149614X, 9781631496141
ناشر: Liveright Publishing Corporation (W. W. Norton & Company)
سال نشر: 2020
تعداد صفحات: 368
[370]
زبان: English
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 2 Mb
در صورت تبدیل فایل کتاب Afropessimism به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب افرا بدبینی نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
چرا به نظر می رسد نژاد تقریباً همه ویژگی های جهان اخلاقی و
سیاسی ما را رنگ آمیزی می کند؟ چرا چرخه دائمی برده داری - در
تمام اشکال سیاسی، فکری و فرهنگی آن - همچنان به تعریف تجربه سیاه
ادامه می دهد؟ و چرا خشونت ضد سیاه پوستان نه تنها در ایالات
متحده بلکه در سراسر جهان چنین ویژگی غالبی است؟ اینها تنها برخی
از سوالات متقاعد کننده ای هستند که Afropessimism، کار
اساسی فرانک بی. ویلدرسون سوم در مورد فلسفه سیاهی را به جان می
اندازند.
ویلدرسون با ترکیب فلسفه دقیق با سیلی از خاطرات، اصول عقاید را
ارائه می کند. جنبش روشنفکری برجسته ای که سیاهی را از دریچه
بردگی همیشگی می بیند. او با تکیه بر آثار فلسفه، ادبیات، فیلم و
نظریه انتقادی نشان میدهد که ساختار اجتماعی بردهداری، همانطور
که از طریق انقیاد و خشونت فراگیر ضد سیاهپوستان دیده میشود، به
سختی یادگاری از گذشته است، بلکه همان موتوری است که تمدن ما را
نیرو میدهد. و اینکه بدون این پویایی ارباب-برده، محاسباتی که
تمدن جهانی را تقویت می کند، فرو می ریزد. ویلدرسون استدلال
میکند که بر خلاف هر گروه بیحقوق دیگری، سیاهپوستان به تنهایی
اساساً بردهها در دنیای بزرگتر انسانی باقی میمانند، جایی که
هرگز نمیتوان آنها را واقعاً انسان دانست، جایی که «در هر
مقیاسی از انتزاع، خشونت زندگی سیاهپوستان را اشباع
میکند».
و در حالی که آفروپسیمیسم شرح فلسفی مهیبی از سیاهپوست
بودن ارائه میدهد، با مجموعههای دراماتیک، داستانهای
زندگینامهای که تربیت به ظاهر بتنگر ویلدرسون در مینیاپولیس
اواسط قرن را در کنار هم قرار میدهد، در هم تنیده شده است. با
نژادپرستی مضحکی که بعداً با آن روبرو شد - چه در اواخر دهه 1960
در برکلی و چه در آپارتاید آفریقای جنوبی، جایی که او به نیروهای
کنگره ملی آفریقا می پیوندد. بدبینی افراطی هیچ راه حل ترمیمی
برای نفرت فراوان ارائه نمی دهد. در عوض، ویلدرسون معتقد است که
تصدیق این شرایط تاریخی و اجتماعی منجر به روشنگری شخصی در مورد
واقعیت وجودی ذاتاً نژادی ما می شود. نثر، آفروپسیمیسم
با خرد و وضوح دردناکی در دنیای شکستهای که در آن زندگی میکنیم
طنینانداز میکند. ویلدرسون را به عنوان یک متفکر پارادایمیک و
به عنوان وارث قرن بیست و یکم بسیاری از سنت های ادبی آمریکایی
آفریقایی تبار که در قرن های گذشته ایجاد شده است، قرار می دهد.
Why does race seem to color almost every feature of our moral
and political universe? Why does a perpetual cycle of
slavery—in all its political, intellectual, and cultural
forms—continue to define the Black experience? And why is
anti-Black violence such a predominant feature not only in the
United States but around the world? These are just some of the
compelling questions that animate Afropessimism, Frank
B. Wilderson III’s seminal work on the philosophy of
Blackness.
Combining precise philosophy with a torrent of memories,
Wilderson presents the tenets of an increasingly prominent
intellectual movement that sees Blackness through the lens of
perpetual slavery. Drawing on works of philosophy, literature,
film, and critical theory, he shows that the social construct
of slavery, as seen through pervasive anti-Black subjugation
and violence, is hardly a relic of the past but the very engine
that powers our civilization, and that without this
master-slave dynamic, the calculus bolstering world
civilization would collapse. Unlike any other disenfranchised
group, Wilderson argues, Blacks alone will remain essentially
slaves in the larger Human world, where they can never be truly
regarded as Human beings, where, “at every scale of
abstraction, violence saturates Black life.”
And while Afropessimism delivers a formidable
philosophical account of being Black, it is also interwoven
with dramatic set pieces, autobiographical stories that
juxtapose Wilderson’s seemingly idyllic upbringing in
mid-century Minneapolis with the abject racism he later
encounters—whether in late 1960s Berkeley or in apartheid South
Africa, where he joins forces with the African National
Congress. Afropessimism provides no restorative solution to the
hatred that abounds; rather, Wilderson believes that
acknowledging these historical and social conditions will
result in personal enlightenment about the reality of our
inherently racialized existence.
Radical in conception, remarkably poignant, and with soaring
flights of lyrical prose, Afropessimism reverberates
with wisdom and painful clarity in the fractured world we
inhabit. It positions Wilderson as a paradigmatic thinker and
as a twenty-first-century inheritor of many of the African
American literary traditions established in centuries past.