Afro-Fabulations: The Queer Drama of Black Life

برنده جایزه بارنارد هویت 2019 برای تحقیقات برجسته در تاریخ تئاتر، که توسط انجمن تحقیقات تئاتر آمریکا ارائه شده است


استدلال برای تصوری از زندگی فرهنگی سیاهپوستان که فراتر از شرایط پس از سیاهی و شرایط از دست دادن است

در افسانه های آفریقایی: درام عجیب زندگی سیاه، منتقد فرهنگی و مورخ Tavia Nyong'o شرایط تولید هنری سیاهپوست معاصر را در دوران پسا سیاهی بررسی می کند. با حرکت روان بین هنر شورشی دهه 1960 و کنشگری متقاطع امروزی، افسانه‌های آفریقایی شجره‌نامه‌های سیاهی را به چالش می‌کشد که ظرفیت خلاقانه آن برای فراتر رفتن از شرایط از دست دادن آسیب‌زا، مرگ اجتماعی، و پاک کردن آرشیو را نادیده می‌گیرد.

اگر بقای سیاه‌پوستان در دنیایی ضد سیاه‌پوست اغلب شبیه مسابقه‌ای با زمان است، افسانه‌های آفریقایی به حالت‌های حافظه و تخیل نگاه می‌کند که از طریق آن یک چندزمانی عجیب و غریب و سیاه به وجود می‌آید. اختراع و تداوم یافت. با گذشتن از بحث‌های ضد رابطه در نظریه دگرباشان، نیونگو، عجیب و غریب را به عنوان «اجتماعی زاویه‌دار» مطرح می‌کند، و از نقد رنگ‌های عجیب و غریب استفاده می‌کند تا دروازه و ریتم زندگی اجتماعی سیاه‌پوستان را در حالی که با خودش در حال حرکت و خارج شدن است، نام ببرد. او طیف وسیعی از سایت‌های تحلیل، از داستان‌های تخیلی تا پرفورمنس آرت، از هوش مصنوعی تا سینمای Blaxploitation را در اختیار می‌گیرد. با خواندن آرشیو خشونت و تروما در برابر غلات، افسانه‌های آفریقایی قدرت‌های شاعرانه جهان‌سازی عجیب و غریب را فرا می‌خواند که همیشه در مبارزه و بازی زندگی سیاه‌پوستان نقش داشتند.

Winner, 2019 Barnard Hewitt Award for Outstanding Research in Theatre History, given by the American Society for Theatre Research


Argues for a conception of black cultural life that exceeds post-blackness and conditions of loss

In Afro-Fabulations: The Queer Drama of Black Life, cultural critic and historian Tavia Nyong’o surveys the conditions of contemporary black artistic production in the era of post-blackness. Moving fluidly between the insurgent art of the 1960’s and the intersectional activism of the present day, Afro-Fabulations challenges genealogies of blackness that ignore its creative capacity to exceed conditions of traumatic loss, social death, and archival erasure.

If black survival in an anti-black world often feels like a race against time, Afro-Fabulations looks to the modes of memory and imagination through which a queer and black polytemporality is invented and sustained. Moving past the antirelational debates in queer theory, Nyong’o posits queerness as “angular sociality,” drawing upon queer of color critique in order to name the gate and rhythm of black social life as it moves in and out of step with itself. He takes up a broad range of sites of analysis, from speculative fiction to performance art, from artificial intelligence to Blaxploitation cinema. Reading the archive of violence and trauma against the grain, Afro-Fabulations summons the poetic powers of queer world-making that have always been immanent to the fight and play of black life.