Africa, the Devastated Continent?: Man’s impact on the ecology of Africa

آفریقا به عنوان یکی از قاره‌های پرجمعیت‌تر شناخته نمی‌شود. با این حال، نشانه های مخرب فعالیت های انسان ممکن است به طور چشمگیری در آنجا دیده شود. بسیاری از مناطق اکولوژیکی آفریقا شکننده هستند. فرسایش خاک در مقیاس بزرگ، چرخه‌های حاصل از خشکسالی و سیل‌های ناگهانی، کاهش رتبه جانوران و گیاهان به روش‌های کلی و همچنین از بررسی دقیق چند منطقه برای بسیاری شناخته شده است. اما بخش بزرگی از آفریقا همچنان غیرقابل دسترس است. تعداد بسیار کمی از دانش‌آموزان آفریقا این فرصت را دارند - یا سرسختی - برای سفر در این مناطق وسیع یا به گوشه‌های پنهانی که فراتر از مسیرهای شناخته شده آفریقا قرار دارند. ANTooN DE Vos به عنوان مسئول منطقه ای حیات وحش و پارک های ملی فائو برای آفریقا، فرصت سفر گسترده و مطالعه و گزارش در مورد شتاب تغییرات انسان ساخته در بسیاری از قاره را داشت. او به عنوان یک متخصص باتجربه در یک علم مهم و دشوار، یعنی بوم شناسی، با این کتاب سهم حرفه ای قابل توجهی داشته است. امیدواریم کسانی که آن را می خوانند تشویق شوند تا کار مهم و دغدغه این موضوع را انجام دهند که دکتر دی ووس بسیاری از دانش، انرژی و تعهدات شخصی خود را به آن اختصاص داده است.

Africa is not known as one of the more densely populated continents. Yet, the damaging marks of man's activities may be seen there dramatically. Many of Africa's ecological zones are fragile. Large scale soil erosion, resul­ tant cycles of drought and flash floods, downgrading of fauna and flora are well-known to many in general ways, as well as from detailed examination of a few areas. But large parts of Africa remain inaccessible. Very few students of Africa have the opportunity - or the tenacity - to travel over these vast areas or into the hidden corners that lie beyond the well-known routes of Africa. As FAO's Regional Wildlife and National Parks Officer for Africa, ANTooN DE Vos had the opportunity of travelling widely and studying and reporting on the acceleration of man-made changes in much of the continent. As an experienced practitioner of an important and difficult science, ecology, he has made a significant professional contribution with this book. It is our hope that those who read it will be encouraged to carryon the important work and the concern with this subject to which Dr. DE Vos has devoted so much of his knowledge, energy and personal commitments.