Aesthetics, Arts, and Politics in a Global World

مجموعه متفاوتی از اهداف فرهنگ امروز را نسبت به اهدافی که جهان را در دهه های فوری استعمار زدایی به خود مشغول کرده بود تعریف می کند. دانیل هرویتز با تمرکز بر هنر و موسیقی در بخش‌های مختلف جهان، دنیایی را بررسی می‌کند که عمدتاً از روزهای اولیه ملی‌گرایی، استعمارزدایی و طرد فرهنگی به یکی از بازارها و شبکه‌های جهانی تغییر کرده است.

هرویتز با استفاده از نمونه هایی از هند و مکزیک گرفته تا آفریقای جنوبی، استرالیا و چین استدلال می کند که سیاست فرهنگی و هنری که در این مکان ها تولید می شود اکنون پسااستعماری است. در جایی که دوران پسااستعماری اشکال اروپایی‌محور سابق را کم‌اهمیت جلوه می‌داد و هنر را با آگاهی ملی تجلیل می‌کرد، قوانین اصالت فرهنگی قرن بیست و یکم به سرعت در حال ناپدید شدن هستند. جوانان خود را در ارتباط با فرهنگ جهانی می دانند تا ملت سازی. پروژه تولید یک هنر جدید و مدرن برای ملت نوپا و در حال رشد پسااستعماری منسوخ شده است.

با بررسی تغییری که در آن هنر به گذشته دسترسی پیدا می کند و افزایش گرایش هایی مانند پیوند دادن فرهنگ مصرف به افراد مشهور کاوش اصیل و جذاب هرویتز از هنر معاصر، راه هایی را که هنر جای خود را به شکل جدیدی از تولید داده است، به تصویر می کشد و همه چیز را از نقش سنت و میراث در هنر معاصر تا شرایط بینش و گردش آن تغییر می دهد. /p>

A different set of purposes define culture today than those that preoccupied the world in the immediate decades of decolonization. Focusing on art and music in diverse parts of the world, Daniel Herwitz explores a world that has largely shifted from the earlier days of nationalism, decolonization and cultural exclusion, to one of global markets and networks.

Using examples from India and Mexico to South Africa, Australia and China, Herwitz argues that the cultural politics and art being produced in these places are now post- postcolonial. Where the postcolonial downplayed formerly Eurocentric forms and celebrated art with national consciousness, the rules for 21st century cultural authenticity are quickly disappearing. Young people think of themselves in relation to global culture rather than nation-¬-building; the project of producing a new and modern art for the incipient and rising postcolonial nation is out of date.

By examining the shift in which art accesses the past and the rise of trends such as hitching consumer culture to celebrity forms and branding, Herwitz's original and engaging exploration of contemporary art captures the ways in which art has given way to a new form of production, altering everything from the role of tradition and heritage in contemporary art to the terms of its vision and circulation.