Aeroassisted Orbital Transfer: Guidance and Control Strategies

مفهوم هوا کمک برای انتقال مداری به عنوان یکی از فناوری‌های حیاتی برای پیشگامی در مرز فضایی شناخته شده است. در سیستم‌های حمل‌ونقل فضایی، ترمز هوایی (یا ترمز هوایی)، که به عنوان کاهش سرعت ناشی از اثرات پس‌کشی اتمسفر بر وسیله نقلیه در طول عملیات مداری تعریف می‌شود، فرصت‌های مأموریت جدیدی را به‌ویژه با توجه به ایجاد ایستگاه فضایی دائمی آزادی و اکتشافات فضایی در اختیار دارد. سیارات دیگر مانند مریخ. حوزه‌های اصلی تحقیق گزارش‌شده در این رساله عبارت‌اند از: مسئله ورود جو با روش انبساط مجانبی همسان، انتقال مداری همسطح و غیرهمسطح با فناوری aeroassist، تغییر پلان مداری با هوانوردی، و هدایت بهینه همسایه. یک ویژگی خاص کتابشناسی است که وضعیت ادبیات را برای تحقیقات بیشتر در اختیار خواننده قرار می دهد.

The concept of aeroassisting for orbital transfer has been recognized as one of the critical technologies for pioneering the space frontier. In space transportation systems, aeroassisting (or aerobraking), defined as the deceleration resulting from the effects of atmospheric drag upon a vehicle during orbital operations, opens new mission opportunities, especially with regard to the establishment of the permanent Space Station Freedom and space explorations to other planets such as Mars. The main areas of research reported in this monograph are atmospheric entry problem by the method of matched asymptotic expansions, coplanar and non-coplanar orbital transfers with aeroassist technology, orbital plan change with aerocruise, and neighbouring optimal guidance. A special feature is the bibliography which will provide the reader with a literature status for further research.